Geplaatst op

Markdal wandeltocht

Wat was de inschrijving netjes geregeld met inachtneming van de coronaregels op 26 september bij de Markdaltocht. Voldoende desinfectiemiddelen en duidelijk zichtbaar neergezet. Via de voordeur binnen en langs de zijdeur naar buiten. Ik hou altijd al van ruimte om me heen, maar in deze tijd helemaal en die ruimte was er volop. Ook geen bakjes met routebeschrijvingen waarin iedereen zit te graaien, maar de route aangereikt bij aanmelding. De dame zat achter een scherm zoals de kassières in de supermarkt en ze stempelde ook meteen mijn wandelboekje af. Zo werden contacten tot een minimum beperkt.

Daarna het bos in, waar ik modderige paden had verwacht na de hevige regenval van gisteravond. Niets van dat alles, het was heerlijk wandelen over de lanen en paden. Ik heb de Markdaltocht al een aantal keren gelopen, maar passeerde toch weer nieuwe plekken. Erg mooi was de Zevenlindendreef. Silver liep aan zijn lange lijn in een stevig tempo voor me uit. Grote en kleine hondenvriendjes besnuffelden elkaar, zij hoeven niet voortdurend aan de anderhalve meter afstand te denken. Met hun poten en snuit raakten ze elkaars lijven van kop tot kont.

Tot de splitsing met de 5 en 10 kilometer zag ik aardig wat wandelaars, maar daarna werd het stiller. Zo stil dat alleen vogelgeluiden me vergezelden. Ook de wind was volledig afwezig. Hoge boomkronen zorgden voor gefilterd zonlicht en aan de voet van hun stammen kleurden varens van groen naar goudbruin. Wat een wandelgenot. Totdat een kwebbelend echtpaar me van achteren naderde. Ik stopte maar en vroeg me af wat ze van de omgeving meekregen. Bij het passeren keken ze verbaasd naar mij.

Zodra hun stemmen weggestorven waren, vervolgde ik mijn route. Het moeraseiland langs een brede laan is altijd een mooie plek voor een minipauze bij de omheining. Twee koeien met een van hun kalfjes kwamen meteen naar me toe. Moeder koe stak haar kop over de afrastering. Ik had haar gewoon kunnen aaien, maar haar gedrag was misschien wel bedoeld om de afstand tussen mij en haar kalf te bewaken. Op een kleine zandvlakte koos ik de bank met het mooiste uitzicht en at er een broodje. Met een paar zandkorrels aan zijn neus deed Silver een hazenslaapje.

Een voorbijgaande wandelaar zei: ‘Dit is mijn eerste mars sinds zeven maanden. En dat geldt voor veel wandelaars.’ ‘Fijn hè? En maar hopen dat het mogelijk blijft.’ ‘Nou en of.’ Hij keek er bedenkelijk bij, nam met een zwaai afscheid en liep verder. Aan de bosrand stak ik de Galderseweg over en ik wandelde de Reeptiend in, op weg naar het Markdal. De route van 15 kilometer gaf me het gevoel alle tijd te hebben. Het dal is in elk seizoen prachtig, reden om vanaf een bank er wat langer te genieten. Wie wil, kan er ook naar mensen kijken. Wandelaars en fietsers in allerlei pluimage kwamen voorbij. Nooit geweten dat de weg langs het dal aan Ulvenhoutse kant Markdal heet. Ik moest hem volgen tot de rotonde en daarna domineerde het groen van het bos mijn wandeling.

In het laatste deel van de route nog een verrassing, natuurgebied Wolfslaar. Niet zo ver van huis en ik beleefde het voor het eerst. Het wandelpad kronkelde lichtjes en eindigde bij een greppel die je via stenen kon oversteken. Er was ook een leuning, maar wel wat aan de hoge kant voor mij. Niets duidde erop dat er weleens water in de greppel stond. Het bodemtapijt was kurkdroog. Vanaf de Ulvenhoutselaan nog een fraaie kijk op het Markdal, waar ik nog even doorheen mocht wandelen voordat ik de finish bereikte. Een kleine kudde lichtblonde koeien graasde aan weerszijden van het fietspad vlakbij het boogbrugje nabij de Duivelsbruglaan. Een gezin met drie jonge kinderen observeerde hen van heel dichtbij, De vader besloot een koe over zijn kop te strijken. Het beest gooide zijn staart en een achterpoot omhoog en schudde heftig met zijn kop. Het gezin deinsde achteruit. Er werd gelachen, maar vooral veel gepraat. Wat ze allemaal zeiden? Helaas beheers ik hun Oost Europese taal niet.

Terug bij de finish nog even een kijkje bij de oude en fotogenieke Laurentiuskerk. De hele plek straalt nostalgie uit en ik kan de plek nooit overslaan bij het einde van een WIEGO-tocht.

Anita Lodewijks

Verslag van de 49e Markdalwandeltocht

Dit is het wandelverslag van de 49ste Markdalwandeltocht van onze eigen vereniging WIEGO op zaterdag 26 september 2020. Voor ons was het de eerste coronaproof wandeltocht die vandaag werd georganiseerd. Het is wel een uitdaging om in deze tijd iets te organiseren. Ik was al om 8 00 uur op het startbureau. En wat ook leuk is: het wandelplaatje van de Poolse Kapel. Daar ben ik ook langs gelopen.

Ik kreeg de taak om de wandelaars op het éénrichtingverkeer te leiden. En dat ging best wel goed. Een paar korte vragen: of ze al ingeschreven waren; waren er geen gezondheidsklachten. Dat heb ik gedaan van 9,00 tot 13,30 uur. Het weer was ook goed, zelfs de zon was er regelmatig.

Zelf ging ik daarna op pad voor de korte route, namelijk 5 km. Om 13,30 uur ging ik van start voor dit kleine rondje en was ik daar weer terug om 14.30 uur. Nu op voor het volgende rondje: door naar huis in de Hoge Vucht. Via de Ginnekenmarkt naar de Ginnekenweg, over de Wilhelminasingel en rechtsaf de Chassesingel. Dus niet door de drukke winkelstraten, maar langs de binnensingels van de stad. Ik was om 15,45 uur weer thuis na een mooie dag. Het biertje en het wijntje waren weer heerlijk.
Inge Mol.

Geplaatst op

Met WIEGO naar de Vierwinden Zomertocht in Oss

Eindelijk weer eens met WIEGO aan de wandel naar de Vierwinden wandeltocht van wsv. De Osse Maaskant. Op zondag 6 september 2020 ben ik weer met de bus van Brabant Expres naar Oss gegaan. De bus stond gepland om 8,50 uur, maar hij kwam iets later. Maar toch op tijd in de IJpelaar waar ook een groepje stond te wachten. Wij hadden koffie en thee aan boord. Ja toch wel lekker.

Wij hadden onze E ticket ontvangen van de KWBN en de tijdklok gaf de starttijd aan tussen 10,00 en 10,20 uur. Dat ging net precies goed. Buiten aan de poort van hotel De Naaldhof controle en binnen wandelboekje afstempelen. Alles coronaproof. Sanne, Stan, Jeroen, Jacques, Maryse en ik (Inge) gingen voor de 20 km afstand. Ik vond de lettertjes van de tekst van het parcours wat te klein. Buiten gaan lezen en bijhouden ging toch best wel goed. De tocht was perfect gepijld. Net als bij WIEGO: rood = Rechtsaf, geel =Linksaf, en wit = Rechtdoor. Veel bos en een hele mooie omgeving. Bij ‘t Tunneke op 4,5 km was de eerste rustpost, maar gingen wij door .

Bij restaurant Clemens zaten we op ca. 12 km. Ja, ook hier kon je naam en mail en telefoon nummer in vullen vanwege de coronamaatregelen. Goed voor bron- en contactonderzoek door GGD als het nodig om het virus op te sporen. Dan moet dit maar bij de rust. We gingen rond 13,30 uur er weer er vandoor en waren rond 15,20 uur weer binnen.

Na ongeveer een uur liepen wij weer richting de bus, die ons weer naar Breda bracht. Ik was om 17,45 uur weer thuis en Kees kwam even naar buiten na een hele mooie dag.
Inge Mol – van Egmond.

Geplaatst op

Samen Op Pad – Woerden

De eerste SOP (Samen Op Pad) in het nieuwe normaal. Dat betekent een kleine groep van 30 personen. We treffen het, en na de auto onderweg geparkeerd te hebben, en pijlen gezet hebbende vanaf het station, kunnen we onder een stralend zonnetje van start. Dit jaar gaan we, na een stukje langs de Rijn, het echte groene hart ervaren. Al snel gaat het over een smalle houtkade waar een boer de afgelopen dagen bedacht heeft dat de sloot uitgebaggerd moet worden….. en dat het afval best wel op het pad kan blijven.

We wandelen over een stuk Hollandse kade naar uitdaging twee: een overstaphekje alvorens we dwars door de weilanden gaan. De pinken die er lopen zijn inmiddels wat ouder dan de eerste keer dat ik hier de weilanden doorkruiste en zijn niet meer zo nieuwsgierig. Enkele staan nog net op, de rest blijft herkauwd liggen. Langs oude boerderijen en luxe woningen lopen we richting recreatieterrein Oortjespad. Een groene oase tussen de weilanden. Daar lopen we over een stuk vlonder boven stil spiegelend water, met op de achtergrond het restaurant. Een idyllisch beeld. In het stuk groen dat volgt kan even ongezien getoiletteerd worden, en zo komen we over de golfbaan bij de wagenstop.

Voor iedereen staat er een tasje achterin de auto met ‘koek en zopie’. Allemaal met dezelfde inhoud, dus één voor één een tasje pakken en door lopen. De stenen stootblokken zijn prima om op te zitten en staan op coronaproof afstand van elkaar. We zetten de wandeling voort via het dorpje Kanis naar Kamerik waar een PLUS en een bakker zit. De tasjes waren kennelijk goed genoeg gevuld, want niemand wil iets halen.

Na de terugkomst van twee personen, die in het plaatselijke café naar het toilet zijn geweest, gaan we naar de Boer-Inn waar we over het terrein wederom de weilanden bezoeken. Met een klein stukje langs de Grecht komen we aan de rand van Woerden uit. We zoeken het landgoed Bredius op met oude fruitgaarden en maken langs de watertoren, molen, Bonaventurakerk en kasteel een rondje om het drukke centrum heen. Nog een klein stukje Rijn en dan langs het station, waar enkelen gelijk de trein nemen, terug naar de auto’s.

Al om half vier zijn we terug. Tja, het volhouden van het SOP-tempo blijkt niet mijn sterkste kant te zijn.
Hans Zijlmans.

Geplaatst op

WIEGO Nieuws – September 2020

VAN DE REDACTIE
De afgelopen maanden waren gouden tijden voor sportwinkels met hardloopschoenen. Nederland ontdekte het buitensporten doordat fitnesscentra waren gesloten en competities stillagen. Sportzaken konden de schoenen niet aangesleept krijgen met name omdat de productie in bijv. China kwam stil te liggen. Wandelsportproducten hadden daar minder last van. Enerzijds kwam dat omdat deze vooral in Europese fabrieken worden gemaakt. Maar anderzijds omdat wandelevenementen zoals de Nijmeegse Vierdaagse waren afgelast. Wel zagen deze winkeliers meer beginnende wandelaars in hun zaken aankopen doen. Maar de vervangingsaankopen van fanatieke wandelaars bleven flink achter.

Wie – zeker in het weekend – naar buiten ging de natuur in. Kreeg vaak de indruk dat er veel meer gewandeld werd. Dat klopt ook wel. Veel echtparen en gezinnen gingen naar buiten om een luchtje te scheppen en er even uit te zijn. En als je met een klein groepje bent, is wandelen daar zeer geschikt voor. Onder het lopen kan je het met elkaar over allerlei onderwerpen hebben. Iets wat je tijdens de fitness, het hardlopen, wielrennen, voetballen minder makkelijk afgaat. Onderweg zie je ook meer van de omgeving dan als je er hard langs rent of fietst, laat staan op het veld waar je hockey, voetbal of welke andere sport speelt.

Zeker in het begin is het leuk om er met z’n tweeën of meer al wandelend op uit te trekken. Maar op den duur wordt het vaak eentonig. Steeds maar weer hetzelfde blokje om, hetzelfde parkje of stukje bos. Je zou wel verder willen, mar weet niet hoe. Dan is de wandelsportvereniging of bond een goed alternatief. De bond biedt je de mogelijkheid om te zien waar wandeltochten worden georganiseerd en de verenigingen/organisaties zorgen er voor dat je steeds een andere omgeving te zien krijgt. De ene keer aantrekkelijker dan de andere keer, maar Nederland is op zich gevarieerd genoeg.

Zeker nu het van regeringswege weer is toegestaan – zij het met beperkingen – om wandeltochten te organiseren, ligt er een grote kans voor de wandelsport: deze wandelaars zien te winnen en te binden aan de wandelsport. Nu doet de wandelbond dat al jaren, maar ook wandelverengingen hebben steeds nieuwe leden nodig om te overleven – als het kan – te groeien. Deze kans moeten we grijpen. Adspirantwandelaars komen niet vaak uit eigen beweging naar een vereniging. Zij moeten echt over de streep worden getrokken. En daar ligt dan de taak van elk verenigingslid. Vertel de mensen de voordelen van een vereniging en werf daarmee nieuwe leden. “WIEGO Nieuws – September 2020” verder lezen

Geplaatst op

Vierwinden Zomertocht Oss – 6 september

Zondag 6 september a.s. gaat onze vereniging met een bus naar Oss om daar deel te nemen aan de Vierwinden Zomerwandeltocht (dit als vervanging voor de afgelaste Airbornetocht). Wel onder voorwaarden die u verderop aantreft en er dienen minimaal ca. 30 deelnemers te zijn.

De af te leggen afstanden zijn 5, 10, 15, 20 km. U kunt uw eigen afstand kiezen. U heeft zo’n zes en een half uur de tijd om de door u gekozen afstand te lopen.

De bus, waarmee wij reizen, vertrekt als volgt:

-8.30 uur: Streekbusstation Valpoort bij Winkelcentrum Etten-Leur;
-8.45 uur: Stadsbushalte NS-station Haagse Beemden;
-8.50 uur: Stadsbushalte Lunetstraat bij Dijkplein (Tuinzigt);
-9.00 uur: Stadsbushalte Doornboslaan bij Verviersstraat (Hoge Vucht);
-9.10 uur: Stadsbushalte tegenover Winkelcentrum De Burcht (IJpelaar).

Tussen kwart over vijf en kwart voor zes verwachten wij weer terug te zijn bij de uitstapplaatsen in Breda en rond zes uur in Etten-Leur.

Geef a.u.b. snel door of u wel of niet meegaat, maar uiterlijk donderdag  27 augustus aanstaande, via wsvwiego@gmail.com.  Vermeldt dan ook welke afstand u denkt te gaan lopen. Als u meegaat, geef dan ook aan waar u opstapt. Deze gegevens zijn nodig omdat wij die van te voren moeten doorgeven aan de busmaatschappij en aan de organiserende vereniging.

Ook moet u zo veel mogelijk de kosten overmaken naar de bankrekening van WIEGO. Bij twijfel over de hoogte van het bedrag kunt u mij bellen of mailen. Slechts als het niet anders kan, kunt u de kosten contact voldoen. Dit moet dan wel gepast en zal gebeuren vóór het instappen.

Verder treft u hieronder aan de regels die gelden voor het reizen met de touringcar:

* Voor de veiligheid van de chauffeur is het niet toegestaan om de rij stoelen direct achter de chauffeur te gebruiken.

* Het is tijdens de busreis verplicht om een mondkapje te dragen. U dient deze zelf mee te nemen. Zonder mondkapje is het helaas niet toegestaan om mee te reizen. Het mondkapje dient u vóór het instappen op te zetten en pas na het uitstappen af te doen.

* Stap in en stap uit via de middendeur;

* Loop bij het instappen zover mogelijk door en ga dan pas zitten;

* Gebruik op de heen- en terugrit dezelfde zitplaats;

* Laat geen afval achter en met name geen gebruikte mondkapjes;

* Loop niet in de touringcar zodat u altijd zo ver mogelijk bij elkaar vandaan blijft.

* Stap niet in de bus als u koorts, verkoudheidsklachten of andere ziektesymptomen heeft. Voor vertrek vult de vertegenwoordiging van WIEGO een gezondheidsverklaring in. Regel is: bij klachten blijft u thuis.