2009-11-01 winterserietocht

Winterserietocht te Waalwijk op 1 november 2009

 

Vanmorgen om half 9 stond ik bij het busstation in Etten-Leur om mee te gaan naar Waalwijk. Het was gelukkig droog, maar de weersvoorspellingen gaven regen aan. Na iedereen opgehaald te hebben uit Breda, zijn we doorgereden naar het buurthuis “De Wierd” in Waalwijk.
Voor mij de eerste keer om hier te lopen. Samen met Wil, Frans, Nel, Adri, Dinie en Bep gingen we 15 km lopen. Eerst gingen we richting Kaatsheuvel. Vrij snel zagen we het Eftelinghotel al in de verte. Daarna gingen we het bos in. We moesten een klaphek door. En toen stonden we tussen de koeien. Ze waren niet echt bang voor ons. Pas toen we dichtbij naderden, gingen ze voor ons aan de kant.

Na het tweede klaphek liepen we verdere het bos in. De route was goed gepijld; ook de beschrijving was duidelijk. Je moest veel letten op boomnummers, paaltjes met wieltjes en bordjes met knooppunten. De Loonse- en Drunense duinen is een erg mooi natuurgebied. Vooral in de herfst. Met z’n gekleurde bomen en de vele verschillende paddestoelen. Vlak voor de rust ben ik nogal flink opgeschrikt. Frans en ik hoorden gekraak boven ons. We keken naar boven. Ik deed gelukkig een stap opzij. Toen viel er een grote tak naar beneden precies langs mijn lichaam.
Na ongeveer 10 km hadden we onze wagenrust. Het zag er goed verzorgd uit. Je kon er o.a. soep en drinken krijgen. En er stonden op alle tafels allerlei lekkernijen, zoals eierkoek, krentenbollen, biscuits en snoep. Even tijd nemen om je boterhammen en fruit op te eten.

Na de rust ging de tocht weer verder het bos in. Eenmaal weer in Waalwijk aangekomen, liepen we langs café “De Galgenwiel”. Daar hebben we een koffie/theepauze gehouden. We hebben gezellig zitten kletsen. We hadden toch tijd genoeg. Het laatste gedeelte van de route liepen we door een woonwijk van Waalwijk. Het begon al lichtelijk te spetteren. Maar we mogen zeker niet mopperen. In het buurthuis hebben we gewacht tot iedereen weer binnen was. Omdat de opkomst vandaag niet echt groot was, en iedereen ruim op tijd binnenkwam, gingen we ongeveer een kwartier eerder terug met de bus dan afgesproken. Het begon steeds harder te regenen. Na iedereen weer veilig in Breda te hebben afgezet, was ik mooi op tijd terug in Etten-Leur.

Ik moest nog wel op de fiets terug naar huis. Ik ben toen natter geworden dan de hele dag in Waalwijk. Ik vond het een leuke en gezellige dag wandelen in een mooi natuurgebied.
Carla Spierings