Deze maand bestaat onze vereniging 60 jaar. Een hele mijlpaal kan je dat wel noemen. Dit jubileum is met veel leden gevierd middels een Jubileumfeest dat werd georganiseerd door een speciaal daarvoor in leven geroepen jubileumcommissie die heel veel werk heeft verzet en terug kan kijken op een zeer geslaagde dag!
Door diverse leden wordt nu al uitgekeken naar het feest bij het 70- of zelfs 75-jarig bestaan. Maar laten we niet te ver naar voren kijken. Niets is zo veranderlijk als de mens en de wereld. Natuurlijk hoopt iedereen op een volgend jubileumfeest. Of we dat allemaal zullen meemaken, is niet zeker. Tenslotte worden we iedere dag een dagje ouder. Maar de huidige wereld en maatschappij veranderd de laatste jaren veel sneller dan zeg maar 30-40 jaar geleden. Er zijn sportverenigingen die al meer dan 150 jaar bestaan, maar in de wandelsportwereld zijn verenigingen geweest die hun 50- jarig bestaan vierden, of hun 75-jarig bestaan, dan wel hun 90-jarig bestaan, en slechts luttele jaren later zich ophieven. Gebrek aan leden of veel oudere leden was dan vaak het motief.
Maar ook de houding van de overheid is momenteel dusdanig dat verenigingen en andere organisaties het hoofd in de schoot leggen. Enerzijds heeft onze overheid dat we de vrijwilligers bij verenigingen en andere organisaties moeten koesteren wand “vrijwilligers zijn het cement van de samenleving”. Anderzijds komt die zelfde overheid momenteel met steeds meer regeltjes waardoor vrijwilligers er mee stoppen. Het kost ze teveel tijd en (bij ouderen) ook te veel moeite. WIEGO is een levensvatbare organisatie omdat zij zich richt op meerdere zaken die te maken hebben met wandelsport. Niet alleen komen wij daardoor onder de ogen van een groter publiek, maar verschuift er binnen de vereniging de balans soms van de éne afdeling naar de afdeling.
Continuïteit is echter wel een voorwaarde voor het voortbestaan van onze en andere verenigingen. Dat wil dus zeggen dat er steeds (nieuwe?) leden zullen moeten opstaan om de huidige posities in te nemen of over te nemen. Laten we dus niet achterover leunen en zien hoe goed het allemaal gaat, maar actief bezig zijn en kijken hoe de huidige en toekomstige ontwikkelingen gaan. En dan wel het beste daaruit nemen.
Momenteel is er sprake van een individualisering in de maatschappij en ook in de sport. Dat is geen goede ontwikkeling. Maar het leven heeft een golfbeweging en er komt weer een tijd van samenleven en samen sporten.
De redactie.