Op 23 september 2006 ging W.I.E.G.O. met de bus naar Loon op Zand om daar met 47 wandelaars deel te nemen aan de 44e en tevens laatste Herfstkleurentocht in Loon op Zand., georganiseerd door Wsv. “Brabants Glory”. De wandelaars van W.I.E.G.O. konden al voor 10 uur vertrekken vanuit Café “Concordia” en de langere afstandlopers gingen dan ook direct op pad. Men wandelde slechts even door het dorp, maar na het viaduct ging het bijna direct de Loon –en Drunense duinen in. Na passeren van een wildrooster kwam men vele vrij los lopende runderen tegen. Bij het uitkijkpunt van natuurgebied Lobelia”” van Natuurmonumenten liep men weer over een wildrooster en was men de runderen voorbij. Maar even later moesten de wandelaars door een klaphek en nu stonden er 2 runderen midden op het pad en die werden voorzichtig gepasseerd. Na het passeren van het volgende klaphek ging het nu na De Moer, waar in Café-Partycentrum “’t Maoske” (bekend bij de Kennedymars-lopers) het 1e rustpunt was. Na de rust ging even door het dorp, maar even later liep men na het passeren van een klaphek, weer de bossen in van Landgoed “Huis Ter Heide”, eveneens van Natuurmonumenten,en volgde nu de blauwe wandelroute. Die werd gevolgd tot men weer bij een klaphek kwam en men over de verharde weg wandelde. Hier werd een fietspad door een tunnel gevolgd en na de tunnel sloeg men, net voor Loon op Zand linksaf en ging even later weer de bossen in en ging het richting heide en even later werd de gele wandelroute gevolgd. Via een kleine zandvlakte kwam men even later weer bij de verharde weg en voor een tunnel ging het rechtsaf, langs Recreatiepark “Droomgaard”, naar Kaatsheuvel, waar de 2e rust was in Café-Feestzaal “Avondrood”. Na de rust ging het door de achteruitgang van het café door het recreatiepark en na het einde van dit park stak men de weg over en kwam weer in het bos. Nu volgde men weer gedeeltelijk de rode wandelroute.Men bleef in de bossen wandelen tot de straat “Land van Kleef” en was men weer terug in Loon op Zand. Na nog enkele straten doorgelopen te hebben, kwam men weer terug in Café “Concordia”. Om kwart voor vier ging de bus weer terug en waren de wandelaars deze keer eens vroeg thuis. Carla Eysbach (64, maar 28 september 65), was in 1990 lid van W.I.E.G.O., maar door haar verhuizing naar Rotterdam, was ze daar lid van een andere wandelsportvereniging geworden., Maar Carla kwam nog wel regelmatig in Breda wandelen. In juli dit jaar kwam ze in Breda wonen en sinds september is ze weer lid van W.I.E.G.O.. Ze was nu voor de 2e keer met de bus meegegaan en beide tochten vond ze mooi..
Jef Maanders
Op 16 september 2006 ging Wandelsportvereniging W.I.E.G.O. met de bus naar Zandvoort om daar met 57 wandelaars deel te nemen aan de Jubileumtocht.van Wandelsportvereniging “E.M.M.” (Eendracht Maakt Macht) uit Heemstede. Zoals het de laatste tijd geregeld voorkomt waren er weer 5 wandelaars bij, die geen lid van W.I.E.G.O. waren, maar toch eens kennis wilden maken. Bij aankomst in Zandvoort kon de bus bijna niet bij de startplaats komen omdat er meer dan 30 verenigingen uit binnen- en buitenland waren gekomen en gezien de smalle weg duurde het nogal lang voor de wandelaars van W.I.E.GO. uit konden stappen. In de vertrekhal was het ook erg druk, want alle 1695 deelnemers moesten in geschreven worden. Pas om 11 uur kon men uit de Korver Sporthal vertrekken. Bijna onmiddellijk ging men de duinen in en hier bleef men in wandelen tot het rustpunt in Party-Centrum “Oase”. Na de rust ging het naar de Zandvoortselaan en kwam men in bebouwd gebied. Maar de meeste wegen waren niet toegankelijk voor auto verkeer, maar alleen voor fietsers en wandelaars. Maar men wandelde maar even in de bebouwde kom, want in de bocht van de Naaldenveldweg ging men een park in, wat echter meer op een bos dan op een park leek. Op de Burgemeester Nawijnlaan, kwamen de wandelaars weer in de bebouwde kom en wandelden nu door het centrum van Zandvoort, langs het Raadhuis en het Zandvoorts Museum. Bij het onderkomen van de Reddingsmaatschappij, waar een reddingsboot opgesteld stond, stak men de weg over en kon men het interieur bekijken. Men was in Zandvoort, maar zee had men nog niet gezien, maar toen men de weg over moest steken, was er eindelijk een stukje zee te zien. Maar even later ging het over het strand en was men eindelijk bij de zee. Gelukkig was het afgaand water en was beter het wandelen dan door het losse zand. Bij Strandpaviljoen “Quepasa” ging men de boulevard op, langs het Holland Casino, om even later via een trap weer richting strand te wandelen. Halverwege stond het ´´Juttersmuseum“, wat men gratis kon bezoeken. Hier stond ook op het strand de “Jutters Express”, waar men ook gratis mee vervoerd kon worden, wat ook door verschillende wandelaar gedaan werd. Na de rit moest men over de boulevard weer terug lopen om weer op het parkoers te komen. Bij de kasseienwal was men weer op het parkoers en ging het richting Market Dome langs een minigolfveld naar het eindpunt. Iedereen was het er mee eens: het was een zeer mooie tocht. 
Adrie de Bloeme (69), was na z’n pensionering weer gaan wandelen. In de eerste tijd wandelde hij steeds het zelfde rondje. Maar begin dit jaar had hij de “Snerttocht” bij W.I.E.G.O. gewandeld en dat was hem goed bevallen en in nu in september is hij lid geworden. Alle tochten waaraan hij deelnam, zijn hem zeer goed bevallen, met als uitschieter Tholen, die uitblonk door de zeer goede verzorging. Wat hem in Zandvoort het beste beviel waren de duinen en het park.Hij dacht in het begin de zee niet te zien, maar bijna op het einde van de tocht ging het over het strand en was daar eindelijk de zee. Wat hem bij W.I.E.G.O. zo goed bevalt, is de buitengewoon goede sfeer.