bron: http://home.planet.nl/~hagen357/verslag/h990116.htm
Een licht regentje en noordwesterstorm, dat was het wwer toen ik om kwart over zes ’s morgens naar buiten stapte. Mijn zoveelste en laatste in mijn bezit zijnde paraplu vloog aan diggels op station riemanspolder. Wat dat betreft is het een goede tijd voor de paraplu handel. Gelukkig had ik regenkleding bij mij en dat kwam goed van pas vandaag. Om negen uur werden we los gelaten vanuit het clubgebouw van wvv WIEGO, en kon ik weer na 2 maanden aan de 40 km beginnen. Wandelen was vandaag een multiefunktionele sport ; dat bleek vooral in de eerste kilometers door de bosrijke omgeving. Door de overvloedige regenval konden de schaatsbewegingen geoefend worden, ook polstokspringen, slootje springen, watertrappelen en als het echt bar werd ook reddend zwemmen en, door de storm behoorde windzeilen ook tot de mogelijkheden. Een treiterig regentje, dan weer motregen , dan echte regen , zorgde ook voor lichaamsbeweging wat betreft het aan- en uitdoen van de regenkleding. Vier kilometer voor de rust in Dorst hield het op met regenen en begon het te plenzen. Na 22 kilometer was de grote rust in cafe " De Boemel " in Dorst. De namen zouden aan kunnen geven dat van het tweede gedeelte van de tocht niets terecht kon komen, maar dat viel wel mee.Alleen de hoop dat na de rust het niet meer zou regenen bleek ijdel. Integendeel zelfs. De regen en de wind ( die wel afnam ) zorgden ervoor dat mijn kleding ondanks de bescherming toch vochtig werd. Het tweede gedeelte van de tocht ging vrijwel rechtoe recht aan van Dorst via Bavel baar Breda. Verzorging in de tweede gedeelte was uitmuntend. Om de 5 a 6 kilometer was er een rustpunt, en dat nekte mij een beetje. Het begon mede door de loodgrijze hemel a; gauw te schemeren, en doordat ik op een gegeven moment geen wandelaar meer zag, en de pijlen moeilijk kon onderscheiden raakte ik ietwat in paniek op vreemde bodem. Doch om kwart voor vijf kon ik in het clubgebouw een welverdiend pilsje naar binnen naar binnen laten glijden.
Door de omstandigheden een zware maar fijne tocht. Moe maar voldaan ging ik weer richting Zoetermeer, waar een hongerige poes ( op vier poten hoor !!!!!!!!!!!!!!!) mij begroette
Henk Charite