bron: http://www.wandelmee.be/
Vrijdag hadden we een dag verlof gepland want Wandelmee gaf nog eens een 42 in Lichtaart. De weersvoorspellingen worden echter met de dag somberder en Linda ziet die 42 bij regen en stormwind echt niet zitten. Mijn werkgever vraagt dan ook nog om toch in de voormiddag een paar uurtjes te werken en ik zeg toe. Het zal een namiddagtochtje worden in Lichtaart. Maar zie, werkuren zijn blijkbaar langer dan 60 minuten en ik ben pas omstreeks 14:00 terug thuis … te laat voor Lichtaart dus, ’t zal voor een andere keer zijn. Terwijl Linda naar de fitness is, lees ik de verslagen van Giel en Marca, het is toch wel effe balen want ik was er graag bijgeweest. Anita en Marina, jullie hebben allebei nog een ‘nieuwjaars’zoen van mij te goed !
Zaterdag is wandeldag, weer of geen weer. Wiego – Breda staat reeds een paar jaar op ons verlanglijstje en vandaag zal het dus gebeuren. Bij het opstaan blijkt er vrijwel geen sneeuw te liggen en de straat is gewoon wat nattig. Na 50 minuutjes rijden staan we dan ook in de Viandenlaan te Ginniken. Het klublokaaltje is wat klein om alle deelnemers op te vangen, een nadeel van die vaste nederlandse starturen. Nog voor negenen stormen de 40km-stappers de deur uit en wij volgen zo’n 15 minuten en een koffietje later, midden een sneeuwstorm. Tijdens deze tocht geen wandelpijlen maar gekleurde vierkantjes, geel = linksaf, rood = rechtstaf en wit = rechtdoor. Na zo’n 500 meter straatjes lopen hebben we het systeempje al onder de knie. We verlaten Ginniken langs een paar prachtige kasteeltjes en door de vallei van de rivier Mark. Ondanks de hevige sneeuwval genieten wij intens van dit prachtige natuurgebied. We verlaten het voor enkele straten en daarna stappen we zuidwaarts de bossen in, richting Galder en de autobanen. Gaandeweg en zeker zodra we het immens grote Mastbos bereiken valt ons de omvangrijke stormschade op. Heelder kruinen zijn recent uit de sparren gescheurd en liggen her-en-der verspreid in de bossen en soms over de paden. Het moet hier de laatste dagen ’ruig’ gedaan hebben.
Na zo’n twee uur stappen bereiken we de eerste verzorgingspost, een garage palend aan een rijhuis, waar we een kop koffie krijgen en een koekje. We hebben er, volgens het gekregen tekstblad, net 10 kilometer opzitten. Nederlandse kilometers … een rekbaar begrip!
Na de koffie duiken we meteen weer het Mastbos in dat overgaat in de Galdersche Heide. Daar waar de 40km er alleen op uittrekt komen we in de open vlakte rond het verkeersknooppunt Galder. Hier staat een soms stevige en koude wind. We stappen door de Krabbebossen en sluiten bij de centrale rustpost ‘Dennenlucht’ terug aan bij de andere afstanden. Over de eerste 22 ½ kilometer deden we net 4 uur. Nochtans hebben we het gevoel er een stevig tempo op na te houden. Maar we malen er niet om. Het parkoers is heel bosrijk en mooi, onze knoken en spieren ‘in de fleur’ van hun leven!
Omdat wij niet gewend zijn zo lang aan één stuk door te stappen nemen we een halfuurtje pauze en rekenen rond 17:00 terug ter aankomst te zijn. Meteen na het vertrek duiken we opnieuw het Mastbos binnen. We krijgen meer en meer de indruk dat we elke vierkante meter van dit domein aan het verkennen zijn maar het deert niet wat het is hier heel plezierig stappen. Na een uurtje bereiken we de volgende rust op een boerderij en krijgen er een lekkere warme bouillon aangeboden. Nog 9 km te gaan, het laatste uur zouden we er 8,5 afgelegd hebben ??? Nog een halfuurtje verder lopen krijgen we een lekker sappige en zoete appel aangeboden. Drie attenties voor € 2,50 – mogen ze van ons in België ook meteen invoeren. Vrijwel tot de aankomst zullen we het Mastbos niet meer uitkomen. Veelal brede zanderige lanen, afgewisseld met smalle doorsteek-paadjes. Meestal rijzige sparren, hier een daar een aanplant van nog kleine eikenboompjes. Het werd een echte bostocht vandaag over een zanderige ondergrond en dus geen modder, en het bleef vrijwel de ganse dag droog. Net bij het binnenkomen van Ginniken, met zijn twee prachtige kerken, ontdekken we het café ‘Moeke’ met allemaal belgsiche bieren van de tap, goed om weten. We melden af in het klublokaal na exact 7 uur onderweg te zijn geweest voor 40km en zijn hier zeer tevreden over. Dit was een mooi bosparkoers met een perfekte bewegwijzering, de tussenafstanden wat bizar maar het totaal aantal kilometer lijkt ons korrekt te zijn.Tevreden over onze dag keren we even op onze stappen terug en gaan bij ‘Moeke’ een paar Leffe’s van ’t vat ‘soldaat maken’. Een uurtje later staan we al terug in onze vertrouwde Hemiksemse woonkamer als twee hongerige leeuwen. Wees maar zeker dat het ons gesmaakt heeft … lekkere boerenkost na een stevige buitenwandeling.
Patrick en Linda Vanderstukken-Minne