2010-04-05 vrijbuiterstocht Wijk en Aaalburg

Wandelen met WIEGO in Wijk en Aalburg.

 

Op maandag 5 april 2010 (2e paasdag) nam WIEGO met 41 wandelaars deel aan de 25e “Vrijbuiterstocht”in Wijk en Aalburg. Door de goede weersvoorspelling waren er nu weer meer wandelaars, waaronder ook enkelen, die voor de 1e keer meegingen.

 

Bij vertrek in Breda regende het niet, dat zag er dus goed uit. Bij aankomst in muziekgebouw “De Drieklank” lagen er weer vele mandjes met hard gekookte eieren klaar en daar werd direct gretig gebruik van gemaakt. Men vertrok met droog weer, maar wel met een zeer hard waaiende koude wind, vanuit “De Drieklank” in de Katelijnestraat naar Maasdijk en volgde die tot de Heusdense brug over de Bergse Maas. Na de brug ging het over een steile trap naast de brug naar beneden, hetgeen voor sommigen geen gemakkelijke opgave was. Onderaan de trap ging het onder de brug naar de andere kant van de weg en volgde men de weg naast de N267 en om daarna richting Heesbeen te wandelen. Daarna ging men de kilometerslange Kooiweg in, langs natuurgebied de “Eendenkooi” met de kooi genaamd “De Kwak”. Op het einde van de weg ging het naar de rust bij de familie Colijn in Doeveren.

Na de rust maakten de wandelaars op de 30 km nog een rondje ca. van 10 km. naar Drunen en Waalwijk. De 20 km. wandelden nu naar de brug over de sluis, waar zij samen kwamen met de 30 km, om daarna naar de veerpont over de Bergse Maas (van Waalwijk naar Drongelen) te gaan. Na de oversteek ging het weer naar Genderen, waar Tessa, die voor de 1e keer meeging, net voor de rust bij de familie Hak, op een boomstam zat. Er werd aan een probleem gedacht, maar ze moest slechts een steentje uit haar schoen halen.

Na de rust ging het door een appelboomgaard en via de Kerkstraat Genderen uit en wandelde men langs de achter de dijk gelegen weg terug naar Wijk en Aalburg, waar men zich weer tegoed kon doen aan de hard gekookte eieren. Ondanks de koude wind, was het een mooie tocht, waarover men het allemaal eens was en van de nieuwkomers hoorde men, dat ze meerdere keren mee wilde gaan.

Jef Maanders