Duin en Strandtocht in Vlissingen.

 

Op zaterdag 7 augustus 2010 ging WIEGO met de bus naar Vlissingen om daar met 53 wandelaars deel te nemen aan de Duin en Strandtocht. Na het vertrek vanaf de Kanovijver werd de parkeerplaats bij de kanovijver overgestoken en ging het linksaf over een fietspad en bij het 1e pad rechtsaf en na de tennisbaan weer linksaf. Over een asfaltweg naar een hoge trap boven naar de duinen Boven aangekomen ging het rechtsaf verder over de duinen ging. En nu gingen de wandelaars trap op en af en als ze dachten boven te zijn, dan kwam er nog een trap en konden ze nog verder klimmen.

 

Het uitzicht over de zee en duinen was zeer mooi en gezien de zwaarte van de tocht was dat wel nodig. Na het passeren van het voormalige pompstation “DELTAN” ging het linksaf over een bospad, waar het lichtjes begon te regenen, maar dat duurde maar even. Men dacht van het trap klimmen af te zijn, maar aangekomen bij een tegelpad ging het linksaf. Daar werd het over de nieuwe trap met 124 treden een zeer zware klim. Boven aangekomen moesten er op 42 meter boven NAP velen even bijkomen, want er stond weer een klim te wachten over een verhard pad. Daar was men 50 meter boven NAP en dat was dan geloof ik ook het hoogste duin. Maar aangekomen in Zoutelande was het met klimmen gedaan en wandelde men over de dijk naar de rust in “De Fiets”. Na de rust ging het even door Zoutelande. Maar bij “De Drichten” ging men weer een trap op, om daarna af te dalen naar het strand. Vandaar was het nog 9 km naar Vlissingen.

 

Het was ondanks het beetje regen prachtig wandelweer, maar de stranden lagen er verlaten bij. Het strand was nu goed om te lopen, want er lagen planken langs de strandhutjes en daar kon men goed vooruit komen. Maar er waren ook nog wel stukken, waar men door het losse zand moest. Helaas begon het om 14.00 uur te regenen en moesten de regencapes aan. Door de harde wind werd men toch doornat omdat het water langs de broekspijpen omhoog ging. Als verzopen katten kwam men weer terug op het eindpunt, want het bleef regenen. Het was een zware tocht, maar wel een tocht die men eens een keer gelopen moet hebben.

Jef Maanders