Met WIEGO naar 21e Snerttocht in Utrecht
Op 6 november nam WIEGO met 58 wandelaars deel aan de 21e Snerttocht, georganiseerd door de wsv. “Jong en Vrolijk” te Utrecht.
Vanuit de start ging men naar de rivier de Vecht. Hier ging men de brug onderdoor en vervolgde men het pad langs de Vecht. Na weer een onder een brug door te zijn gegaan, ging men dan de trap op en via de Manitobadreef naar de 2e Polderweg. Daarna ging de 20 km-afstand het bos in naar de Slotlaan. Hier ligt “Kasteel Zuylen”. De oudste delen van dit slot worden gevormd door resten uit de 13e eeuw van de woontoren. Na diverse verbouwingen, vond midden de 18e eeuw de laatste grote renovatie plaats.
Na de Slotlaan ging het langs de Vecht en door de Dorpsstraat van Oud-Zuilen om bij de molens via het rijwielpad door de tunnel te gaan. Langs en om een klein plas aan de rechterkant liep men daarna om de grote plas heen om bij de achteringang van de “Maarsseveense Plassen” over de houten brug te gaan en via de Westbroeksebinnenweg naar de rust te gaan bij “Camping De Molenpolder”, die echter gesloten was. Na deze rust werd de Westbroeksebinnenweg verder gevolgd en kwam men uit op de Gageldijk. Bij de verkeerslichten stak men de weg over en via het fietspad kwam men bij het Ghandiplein. Hier kwamen de diverse afstanden weer samen. Na diverse dreven en langs de sportvelden en een rijwielpad, zag men aan de rechterkant “Fort Aan de Klop”, waar tevens een rustpunt was. Het fort dankt zijn naam aan de voormalige herberg “De Clophaemer”. Deze was gevestigd aan de Vechtdijk. Het fort werd gebouwd in 1819, maar aanzienlijk uitgebreid in 1849 en in 1851 werd een “bomvrij wachthuis” geplaatst.
Daarna ging men het park in tot het bejaardentehuis, waar men langs liep. En langs weer sportvelden en een ziekenhuis kwam men weer terug bij de Vecht. Na de Marnixbrug ging het de trap af en daarna onder de brug door en via het pad langs een grasveld kwam men weer bij het startgebouw. Hier kregen de wandelaars een beker erwten- of tomatensoep.
De tocht was zeer mooi, met zeer afwisselende weersomstandigheden. Het enige minpunt was de wat sobere en soms onduidelijke bepijling en routebeschrijving, waardoor meerdere wandelaars op sommige punten de mist (figuurlijk) ingingen.
Jef Maanders.