Wandelen vanuit Wildert in België
Op zondag 9 oktober 2011 nam WIEGO met 30 personen deel aan de Rose Gronontocht van Wsv. Sint Jansstappers in het Belgische Wildert (bij Essen). Er waren minder leden dan verwacht. Maar een aantal had al aangegeven liever niet op zondag te lopen. En ook was het weer en de voorspelling niet al te best. Nadat we in de Bredase wijk Belcrum moesten omrijden omdat we over het hoofd hadden gezien dat de Belcrumweg was afgesloten, kwamen we ook tot de ontdekking dat we Erna vergeten waren. Gelukkig konden wij haar nog snel ophalen. Verder verliep de busrit naar Wildert voorspoedig en om kwart voor tien stonden we al in het startlokaal (vertrek eerste opstappunt was om half negen).Bij het binnen gaan van het startlokaal liepen we ons lid Bert v.d. Made tegen het lijf, die op eigen gelegenheid naar Wildert was afgereisd. Nadat we alle leden hadden ingeschreven (ieder deelnemer krijgt in België een eigen startbewijs) en een kop koffie hadden gedronken, ging ik om even tien uur voor de 34 km op stap. De andere deelnemer op deze afstand (Ad Stevens) was inmiddels al vertrokken.
Na het verlaten van de startplaats liep men langs de kerk van Wildert en langs het kerkhof, waar de grafzerk van Rose Gronon (een schrijfster die in Wildert woonde) te zien is. Een fietspad leidde tot aan de “Verbrande Hoeve” en van daaruit volgde men het Rose Grononpad tot vlak voor de Schaapsbaan, om zo langs de Rose Gronon gedenkplaten en gedenkbank te komen. Via smalle landbouwwegen, al dan niet verhard; kwam men in de wijk Heikant van Essen, waar we een rust en controle was in de parochiezaal. Na gebruikt van het toilet en de controle ging het weer verder. Men liep door een mooie dreef langs het karrenmuseum richting “Klokhoeve”. Ook liep men tussen het sportpark en domein “De Belder”, dat enkel op verzoek met een gids is te bezoeken. Langs de Quarantainestallen, die zeker een bezoekje waard zijn en waar ook een restaurant bij is, kwam men op Nederlands grondgebied om een stukje langs “De Zoom” (een oud turfvaartkanaal) te lopen. Via het Noordeneind kwam men weer in België en bij café “Bostella” in Hoek voor een rust. Hier werd gestopt om te rusten. De koffie (maar ook de pils) kost hier slechts € 1,10.
Na deze rust maakte men een flinke lus over rustige en minder of meer verharde landbouwweggetjes en sloten we aan bij de 25 km-lopers naar de “Rommenshoef”, waar een volgende rust en controle was. Na het afstempelen van de controlekaart ging het verder langs de ernaast gelegen school en het klooster met zijn mooi beeld op de toren, gelegen temidden van de bossen. Hierna liep men door de zogeheten weekendzone, waar we kleine en nog kleinere weekendverblijven in het groen konden bewonderen. Over onverharde weggetjes deed men nog wat extra bos met buitenhuisjes en via zanderige weggetjes achterdoor kwam men terug bij de rust en controle in de Essense wijk Heikant. Hier werd nu wel gestopt om wat te drinken. Daarna ging het weer verder over rustige landbouwweggetjes en kwam men in de Wildertse Duintjes waar we een flinke lus door het mooie, bosrijke natuurgebied werd gemaakt. Ondertussen was na vertrekt uit Heikant het miezerige weer veranderd in een regenbui en moest de regenjas aan, maar gelukkig duurde dat niet al te lang. Na de Wildertse Duintjes ging men terug naar Wildert en na de spoorwegovergang bij het station en over rustig fiets- en wandelpaden werd om kwart voor vier het startlokaal bereikt. Ruim op tijd om nog wat te drinken. De bus zou ons pas om kwart over vier vertrekken. De terugreis naar Breda verliep zonder problemen en iedereen kwam met een tevreden gevoel in Breda aan.
M.E.E. Loper