Een Waardige Afscheidstocht
Zaterdag 27 februari 2016 weer een aan de wandel met Kees. Vandaag gingen wij weer eens met de trein naar Ede. Wij gingen ‘s morgens om klokslag 7.00 uur te voet van huis weg naar het station om met de trein van 7,40 uur naar Arnhem en Ede Wageningen te gaan om de WS78-tocht in Ede te wandelen. Wij kwamen om 9,26 uur aan bij het station in Ede waar wij ook al op het parcours waren. Kees zei dat wij dan gelijk mee door konden lopen. Nou ,dat vond ik niet netjes. Wij gaan toch eerst even aanmelden. Om 9,40 uur waren wij op het startbureau.
Even een kopje koffie drinken en dan gingen wij om 9,50 uur van start voor MIJN WAARDIGE AFSCHEIDSTOCHT van Willem Ruis. Ik had het niet zo goed door waarom een wandeltocht genoemd wordt “een waardig afscheid”. Nu vond ik het heel mooi gevonden om dat Willen Ruis als voorzitter van WS78 afscheid neemt. Wij komen niet altijd naar de WS78-tochten. Maar als wij er zijn, is het ook altijd tot in puntjes heel goed georganiseerd. Zo ook deze zaterdag.
Het was een pittige wandeltocht maar dat hoort bij de WS78. Wat wij ook heel mooi vinden ius dat je 20 km kan wandelen in de winter. Voor ons was het derde maal. Eerst in Amersfoort en daarna vanuit De Goffert in Nijmegen. Wel was het wat het druk maar ook mooi. Toch jammer dat Kees gauw moe word van de 20 km +. Ik hoop dat dit wel hersteld, misschien nog last van de griep? Ik heb ondanks de onverharde padden toch heel goed gelopen. Ik had de blinde geleide stok wel bij maar die was toch niet nodig.
Wij liepen ook niet zo hard. Maar wij hebben wel genoten. Wij vonden het leuk dat Hennie weer aan de wandel was. Hij liep de 20 km met Miranda. Die zagen wij op onze eerste rust bij Kwekerij De Boshoeve waar ook van alles te zien was in een klein museumpje. Heel leuk op 10.530 km. Ook weer goed verzorgd. Ik vond het wel grappig. Ik zij “ik pik even een dropje nee”. Zei de dame op de soep en koffie “jij mag een dropje pakken dus niet pikken”. De soep en koffie waren ook weer lekker. Na 15 km op De Ginkelse Heide begon Kees weer moe te worden. Even op een bankje op de hei. Even zitten voor 10 minuten. Bleek even later dat wij snel bij de laatste post (de fruitpost) waren aan het eind van de heide op 16.425 km. Nog 6 km te gaan. Nog een uurtje.
Na een kilometer of 3 kwamen wij een wandelaar tegen die ons eerst gepasseerd was. Hadden wij Sandra Joosen in gehaald. Zij is ook van het FACEBOOK-vierdaagse team. Leuk om haar te ontmoeten. Dat zijn mooie dingen. Kees was echt doodop. “Nog even zitten”, zei Kees. “ik kan niet meer”. Ik zei dat ie niet zo flauw moest doen. “Kom, wij zijn binnen 10 minuten binnen. Nog 5 minuten zitten en dan gaan wij echt door”. Ilonka en Aad waren op de 60 km. Met ons vijven zijn we even doorgelopen. Ilonka zei tegen Kees “Geef mij de rugzak maar”. Heel lief en mooi dat de wandelsport wel verbroederd. Een mooie en leuke dag. Wij waren om 16 00 uur dan toch weer binnen na een mooie wandeldag. Om 17.47 uur met de IC naar Nijmegen en om 18,45 uur op spoor 4B naar Breda en om 19,20 uur weer voldaan thuis. Zondag een rustdag.
Inge Mol – van Egmond.