2016-04-23 Zeemansloop

Zeemansloop – Scheveningen

Zaterdag 23 april. De weersverwachting voor het weekend was niet al te best. Maar de echte wandelaar laat zich er niet door weerhouden om toch op pad te gaan. Dit keer als op- stapplaats Prinsenbeek gekozen. Precies om 9.10 uur kwam de bus er aan. En wat zat hij al goed vol. Voor deze keer een lange bus, we waren met 58 deelnemers. Onze vaste chauffeur Piet moest met het bochten werk er een extra steek soms voor maken. Maar dat kan je wel aan hem overlaten.

De start was aan de visafslag. Er stonden al 4 bussen, dus zeker een gewilde tocht. Bij het binnen gaan van de kantine kwam je al een sterke visgeur tegemoet. Voor mij als rasechte Vlaardinger “HARINGKOP“, een bijnaam. Net als “JENEVERNEUS“ voor een Schiedammer en “STOEPESCHIJTER“ voor een Rotterdam- mer. Een heel bekende geur. In mijn jeugdherinnering zie ik de Vlaardingse OUDE en NIEUWE haven met Vlaggetjesdag nog vol met vistrawlers liggen, zij aan zij. Met alle lijnen vol van vele vlaggetjes versierd. Bovendien was ik op de lagere school bevriend met de zoon van een directeur van zo’n visserijmaatschappij. En speelden we soms tussen de kuipers en de nettenboetsters. De VL.70 van schipper Piet Keus heeft diverse keren een vaatje met de Koninginneharing aan Hare Majesteit mogen aanbieden.

Iedereen zocht de beschrijving van de route die hij wilde lopen. Er was keus tussen 5-10-15-20-30 en40 km. Eerst was de route van de 15 km. op maar in de kantine lag gelukkig nog een stapeltje, want die afstand wilden we gaan lopen. Na de koffie op pad. Eerst langs de haven, waar een paar van die grote vistrawlers van tegenwoordig lagen afgemeerd. Natuurlijk een foto gemaakt. In het begin even door een paar straten, maar al gauw werden dat fiets- en voetpaden langs singels en door parken. We liepen langs Madurodam. Heeft u ook een foto gemaakt van Hansje Brinkers met z’n duim in het gat van de dijk waar een waterstraal met een keurige boog in een vijver kwam?  Nog een trambaan oversteken en een trapje af.

Toen liepen we over een smal voetpad tussen een singel en de tramrails waar de trams vlak langs je heen gingen. De Waalsdorperweg was wel een lange weg. Maar toen werden we het bos in gestuurd. Langs een golfterrein. Opeens een geritsel en een plof, en daar lag naast me een heel mooi golfballetje. Meegenomen als souvenir aan deze tocht. Toen werden we ingehaald door onze chauffeur Piet, die ging met snelle pas voor de 20 km. Dat was vlak voor de rust op 7,9 km. Camping Duinhorst een heel groot terrein met een paviljoen en natuurlijk voor zo’n grote camping een heel mooi douche- en toiletgebouw .Hier in de zon de boterham genuttigd. Jammer voor Anita die met haar poedel “Silver“  de camping niet op mocht. Later hoorden we dat ze wel een bankje had gevonden.

Na de rust op een fietspad door en langs de duinen. Zo passeerden we de Scheveningse gevangenis bekend uit de 2e Wereldoorlog als het Oranje Hotel. In de duinen nog een streng beveiligd terrein en een gebouw met allemaal gekleurde vlakken. Heel veel camera’s en lichtmasten. Bij navraag aan de start bleek hier het Europese Strafhof  te zijn gevestigd. Zo kwamen we in Scheveningen bij het begin van de boulevard. Die heeft een lengte van 3,7 km. Vlak bij de Pier het strand opgegaan .Zelf kan ik nooit genoeg krijgen van de alsmaar aanrollende golven. Daarbij die heerlijke zilte zoute zeelucht op te snuiven. Maar een plotseling opkomende hagelbui, gelukkig van zeer korte duur, deed ons naar de boulevard terug keren.

Aan het einde nog één straat en we waren weer bij de visafslag. De kantine zat bomvol er was geen stoel meer vrij. Er trad een chantikoor op. Toen maar ruim een uur in het voorportaal gezeten. Nog een heel gesprek met de voorzitter van AVOM gehad. De matroosjes voor de 1e keer deelnemers veilig gesteld. Door het grote aantal deelnemers die voor de 1e keer meededen, raakte de organisatie snel door de voorraad heen. Met een bus vol tevreden deelnemers weer op weg naar huis. Er waren 750 wandelaars ingeschreven. Als er nu genoeg WIEGO-mensen het aan Hans vragen, staat deze tocht misschien ook volgend jaar op het programma.

Martha en Arie de Bloeme.