Op zaterdag 28 september 2024 organiseerde WIEGO voor de 53e maal de jaarlijkse Markdal-wandeltocht. Dit jaar kwamen er slechts 199 wandelaars opdagen. Een paar oorzaken waren daar mogelijk debet aan. Allereerst regende het ‘s morgens tot ca. 11 uur en er is momenteel een generatie wandelaars die bij slecht weer terug in bed stapt. Daarnaast was de week er voor Maczek’s Bevrijdingsstocht waardoor mogelijk een aantal wandelaars Breda al gezien hadden. De deelnemers konden weer gebruik maken van de online inschrijfmogelijkheid van wandelbond KWbN en dat deden 34 wandelaars.
De route voerde de deelnemers (afhankelijk van de gekozen afstand) via het Mastbos, het Ruitersbos, het Zaartpark, het Turfvaartpark en het Visserspad naar de eerste rusten controlepost bij fam. De Nijs aan de Overaseweg. Verder liepen de wandelaars langs de bosgracht van de Kogelvanger, over het terrein van De Blauwe Kamer en landgoed Klokkenberg, waarna de rivier De Mark werd bereikt. Daarna voerde de route door Ulvenhout om bij taveerne Jeugdland bij Ulvenhout de volgende rust- en controlepost te bereiken. Hierna maakte de afstand 40 km een grote lus door het Ulvenhoutse bos, het Annabos en landgoed Anneville en werd taveerne Jeugdland voor de tweede maal aangedaan als rust- en controlepost. Verder voerde de route over landgoed Wolfslaar en natuurgebied Wolfslaar naar de Bieberg en werd vi het terrein van de Zeven Heuveltjes kasteel Bouvigne en de rivier de Mark bereikt en was de finish in gebouw Mariëndal aan de Duivelsbruglaan in het Ginneken binnen bereik. Daar werd dankbaar gebruik gemaakt van de mogelijkheid om de inwendige mens te versterken met o.m. soep, maar vooral met drank. Ook werd de organisatie hartelijk bedankt voor het mooie en gevarieerde parkoers.
Als afbeelding op de medaille voor de 53e Markdal-wandeltocht was gekozen voor Gen. S.W. Maczek omdat het 80 jaar geleden was dat Breda bevrijdt werd van de Duitse bezetting door de 1e Poolse Pansterdivisie onder zijn leiding. Gen. Maczek is 102 jaar geworden en overleed 30 jaar geleden in december 1994. Na de oorlog leefde hij met zijn vrouw en dochter in Engeland. Maar hij ligt op eigen verzoek begraven op het Poolse militaire ereveld aan de Ettensebaan te Breda.