Zandbostocht

ZANDBOSTOCHT IN DEURNE.
Op zaterdag 30 november gingen we met z’n allen met de bus richting Deurne naar de Zandbostocht. Het was toch wel een lange rit. Opeens waren we er. Vanuit de bus zagen we de boog staan alwaar de start was en er stond een lange rij auto’s langs de weg dat kwam omdat we niet het bos in konden rijden. Maar ja, waar zet je dan zo een grote bus neer? Omdat Hans contact had gehad met de organisatie konden we de bus op het fabrieksterrein zetten. Alles goed en wel maar we moesten toen nog wel een heel eind lopen voor we er waren. Aangekomen daar was het in een hele grote schuur.

Gelukkig hadden we prachtig weer. Het parcours was in tweeën gedeeld, want zaterdag liepen er de wandelaars en zondags was het de Zandboscross. Het was heel goed afgezet met witte linten. Ieder was al weg de route op. Ik vroeg of het begaanbaar was. Ja, zeiden die mannen. Het crossparcours was schoongeveegd. Maar ze zeiden wel: er zitten een paar flinke heuvels in hoor. Nou dat wilde ik wel eens zien, dus het bos in met de rollator.

Ik liep de crossbaan route tegenovergesteld. Maar wat fijn was ze hadden de stronken rood geverfd, dus dat liep wel goed. Nou daar ging het dan heuvel op en af. Op een gegeven ogenblik stond ik opeens op een hele hoge heuvel en zag de wandelaars beneden gaan, maar omdat het heel los zand was, liep ik maar een eindje terug, iets korter. Ik hoorde in de verte timmeren, dus was ik vlakbij en daar posteerde ik me in een laantje en zag de wandelaars passeren. Toen kwam Terry er aan. We liepen zo samen naar het einde toe. Ze vroeg of ik al weg geweest was. Nee dus. Ik had gevraagd hoe te lopen om in het dorp te komen. Nou dat was nog ongeveer 2.4 kilometer. Wij dus op pad. Het was een lange rechte weg en kwamen zo in het dorp. We zijn gelijk naar een handwerkwinkeltje gelopen en rondgeneusd. Toen nog even verder het dorp in.

Het is een mooie plaats. Omdat dit het dorp is van Toon Kortooms, de schrijver van o.a. Beekman en Beekman, zagen wij op de markt een café genaamd “Beekman en Beekman”. Om ongeveer 5 over drie liepen we weer richting bus, we bleven maar gelijk bij de bus. Daar hebben we gelijk even Carla gebeld om te zeggen, dat we er al waren; dit dankzij de telefoonnummers. Nadat iedereen moe en voldaan weer in de bus zat gingen we weer rond 4 uur terug naar Breda en Etten-Leur. Het was een mooie zonnige dag.
Niets te Ver

Naar Deurne op 30 november 2019
Vandaag ging ik rond 8,30 uur van huis om met WIEGO mee naar Deurne te gaan. De bus stond gepland om 8,55 uur. Ik was wel op tijd en zag ik in de verte een bus van Brabant Expres rijden. Voor de zekerheid Hans v.d. Bruggen gebeld. Nee, is toch goed. Via de verschillende ophaalpunten kwamen we na een uur rijden aan bij het startpunt.
Even snel een kopje koffie drinken gingen wij Teun, Stan, Sanne, Jacques en ik op pad voor 20 km. Er waren drie rusten. De eerste rust was bij Het Boerenhuis op 5 km. Hier liepen wij door. De 2e  rust was op 10 km bij eetcafé De Gouden Leeuw in Bakel. Een heerlijk kopje koffie en een mooi rustpunt. En weer verder naar de 3e rust voor de 2e maal weer in Het Boerenhuis. Nog 5 km te gaan. Het laatste stuk langs een mooi ven.
Bij terugkomst een biertje en dan richting bus met een chocoladeletter Z van Zeer tevreden. Rond 16,00 uur gingen wij weer richting Breda en daar  kwam Kees mij tegenmoet. Bijna de laatste wandeltocht van het jaar. Alvast fijne Feestdagen en een mooi en gezond nieuw Wandeljaar.
Groeten van Inge Mol