2018-10-28 Jan Kadoddertocht

Jan Kadoddertocht

Op zondag 28 oktober vertrok een volgepakte bus met leden van WIEGO richting België om daar deel te nemen een de Jan Kadoddertocht van wsv. De Kadodders te Sint-Katelijne-Waver. De rit verliep voorspoedig tot de autoweg werd verlaten bij de afslag Mechelen Noord. Doordat de verstrekte reisinformatie niet helemaal duidelijk was, moesten we een stuk heen en weer rijden. Maar uiteindelijk bereikten wij ons doel.

De startlocatie was in de ruime loods van de verenigingssponsor DCM aan de Fortsesteenweg 30 net buiten Sint-Katelijne-Waver. Bij het inschrijven kregen alle deelnemers van WIEGO een consumptiemunt (die WIEGO uiteraard wel moest betalen). Binnen was het druk en gezellig doordat iedereen aan de lange tafels zat te drinken, praten en eten. Onderweg konden de wandelaars volop genieten van de mooie landschappen, pittoreske dorpsgezichten, beschermde monumenten, waardevolle gebouwen en historische hoeves en kastelen. Terwijl de velden, de weiden en de bossen in hun prachtige herfsttooi zorgden voor de nodige afwisseling.

Het uitgezette parkoers was goed gemarkeerd (toch zag nog een enkel WIEGO-lid kans om verkeerd te gaan). Na de start gingen de wandelaars op de afstand 20 km naar de campus De Nayer van de Thomas More hogeschool en door de natuurgebieden van de Goorbosbeekvallei en de Mosterdpot aan de linkeroever van de Beneden-Nete. Nadat zij de dijk langs de rivier De Nete hadden verlaten, kwamen zij aan bij de eerste rustplaats in de gebouwen van jeugdcentrum Ter Elst.

Na wat gedronken te hebben ging het verder naar en over het schitterende natuurdomein van de voormalige Cisterciënzerabdij Roosendael uit de 13e eeuw. Op de monumentale toegangspoort uit de 16e eeuw op het einde van de met Hollandse linden afgeboorde dreef staat te lezen dat die dateert uit 1777. Langs de abdijgracht en door een bos- en waterrijk gebied (waar volgens tellingen meer dan 100 vogelsoorten leven) ging het naar de volgende rustplaats in school Zonnebergen in de Mechelse fusiegemeente Walem.

Omdat we hierna een lus zouden maken om weer terug te keren in deze school, besloten we om niets te gebruiken maar om alleen onze startkaart af te laten stempelen en weer verder te gaan. Na een kort stukje door Walem met de 11 en 15 km te hebben opgelopen, splitste onze afstand zich af en al lopend  kwamen we voorbij de grote vijvers in het natuurgebied van de voormalige Vrijheid Battenbroeck met zijn rietvelden en de restanten van de slikke en schorre landschappen uit de tijd toen de Beneden-Nete nog niet ingedijkt was.

Bij de tweede pauze in school Zonnebergen stopten we nu wel om wat te drinken. Daarna liepen wij verder met het parkoers van de afstanden 11 en 15 km en liepen zo langs het Fort van Walem en daar liepen we even verkeerd. Het Fort van Walem is tussen 1880 en 1890 gebouwd als onderdeel van de buitenste verdedigingsgordel van Antwerpen. Eind september 1914 kwam dit fort in het brandpunt van de 1e Wereld Oorlog (in België beter bekend als De Grooten Oorlog) te liggen en ondanks hun heroïsche dapperheid dienden de weinige, overblijvende verdedigers van het fort zich na een vijf dagen durende bittere strijd over te geven aan de Duitse belegeraars die hen wel militaire eer betoonden voor hun heldhaftig gedrag. Het Fort, dat ook nog diende als hoofdkwartier van de civiele bescherming, wordt nu beheerd door Natuurpunt dat ervoor zorgt dat de natuur zijn toevluchtplaats behoudt in het microklimaat binnen de hoge, aarden omwalling.

Hierna kwamen wij in het plaatsje Elzenstraat. Het eerste wat opviel was de begraafplaats met een vrij groot grafmonument. Dat bleek toe te behoren aan de familie IJsebrand de Lendonck. Weer later kwamen wij in Onze Lieve Vrouwe Waver waar wij langs en door het Engelse park van het neoclassicistische St-Michielskasteel (bouwjaar 1785) liepen. Het kasteel werd duidelijk gerenoveerd en in het park liepen wij een flink stuk over een kronkelend vlonderpad. Via een oude spoorwegbedding werd tenslotte de eindcontrole bereikt. Hier zat iedereen gezellig binnen met levende muziek op de achtergrond.

Er bleken zo’n 1800 wandelaars te zijn geweest. En van de deelnemende verenigingen stond WIEGO qua deelnemers op plaats drie. Keurig op tijd kon weer richting Breda worden vertrokken waar wij door de deskundige besturing van chauffeur Piet netjes en veilig werden afgeleverd.

W.A.N. de Laar