Een zeer geslaagde Markdaltocht
Op zaterdag 30 september 2023 organiseerde WIEGO voor de 52e maal de jaarlijkse Markdal-wandeltocht. Nadat vorig jaar de tocht door de regen maar ca. 100 wandelaars trok, kwamen er dit jaar totaal 450 deelnemers. Daarvan namen 6 verenigingen uit Nederland en België met 215 leden 2 jaar een groot deel voor hun rekening. Maar ook het mooie weer speelde ons in de kaart.De route voerde de deelnemers (afhankelijk van de gekozen afstand) via het Mastbos, her Ruitersbos en langs de rivier de Aa of Weerijs naar de eerste rusten controlepost bij fam. De Nijs aan de Overaseweg. Hierna maakte de afstand 40 km een grote lus over Effen en door de Krabbenbossen en via de Montenslaan om via de Overaseweg bij het Heiakkerpad weer bij andere afstanden aan te sluiten. Langs de bosgracht van de Kogelvanger en over het terrein van De Blauwe Kamer werd de rivier De Mark bereikt. Daarna voerde de route door Ulvenhout om bij taveerne Jeugdland bij Ulvenhout de volgende rust- en controlepost te bereiken.
Daarna volgende een grotere of kleinere rust (afhankelijk van de afstand) door het Ulvenhoutse bos, het Annabos en landgoed Anneville, waarna taveerne Jeugdland voor de tweede maal werd aangedaan als rust- en controlepost. Hierna werd langs de buitenkant van Ulvenhout het Markdal weer bereikt en werd de rivier De Mark gevolgd tot het kantoor van Staatsbosbeheer. Daar spitser een deel van de afstanden om via het Mastbos met een lus kasteel Bouvigne te bereiken en verder nog een stukje langs de rivier De Mark te lopen tot de finish in gebouw Mariëndal aan de Duivelsbruglaan in het Ginneken. Daar werd dankbaar gebruik gemaakt van de mogelijkheid om de inwendige mens te versterken met o.m. soep, maar vooral met drank. Ook werd de organisatie hartelijk bedankt voor het mooie en gevarieerde parkoers en de duidelijke parkoersbewijzering.
Van de 450 deelnemers hadden zich 37 online hadden ingeschreven via wandelbond KWbN en van hen is dus niet bekend van welke (Nederlandse) vereniging(en) zij lid zijn. Alleen was aangegeven of zij wel of geen bondslid waren. Vandaar dat navolgend overzicht niet volledig is. Dit keer waren er weer diverse Belgische deelnemers. Ook waren er wandelaars die aangesloten zijn bij een Belgische vereniging, maar woonachtig zijn in Nederland. Het merendeel van de deelnemers was lid van een wandelbond of vereniging.
Van de 9 deelnemende leden van de Sint Jansstappers uit het Belgische Essen-Wildert kwamen er 7 uit Nederland en de andere 2 uit België. Totaal waren er dus 141 Belgische deelnemers. Als afbeelding op de medaille voor de 52e Markdal-wandeltocht was gekozen voor een afbeelding van de Bredase zanger en componist Pierre Kartner, alias Vader Abraham, die eind 2022 overleed op 87-jarige leeftijd. Van de deelnemers kozen er 42 voor de herinneringsmedaille.
MARKDALTOCHT, 30 SEPTEMBER 2023
Met mijn nieuwe steunzolen in mijn schoenen en de oude in mijn rugzak trek ik erop uit. Deze laatste dag van september begint met wat mist. Het levert verrassende foto’s op, vooral boven weiden en vennen. In de loop van de ochtend slokt de zon de nevel op. Laat ik nu net op dat moment bij de twee bosmeren zijn.
Bij de dikke boom passeren me van alle kanten wandelaars. In plaats van meteen de route langs de bosgracht te volgen, sla ik rechtsaf. Ik dwaal tussen de plassen door tot aan een bank.
Aan de overzijde van het bosmeer graast een kudde schapen. Dagjesmensen maken er een foto, maar ze missen de weerspiegeling van de dieren in het meer. Ook beletten hoge grassen het uitzicht op de witte reiger, die langs de oever door het ondiepe water stapt. Vanaf mijn plekje is hij goed zichtbaar, zeker als ik mijn camera inzoom. De reiger speurt naar vissen en kikkers. Maar ook muizen staan op zijn menu en daarvoor spiedt hij tussen de grassen. Als hij zijn vleugels uitslaat, stijgt hij op en ik volg zijn vlucht. De zon beschijnt zijn verenkleed en hij lijkt nog witter dan wit.
Ik zoek de wandelroute weer op en langs de bosgracht kom ik bij de Galderseweg. Daar de eerste onverharde zijweg in, die voor de oprit van een boerderij naar links kronkelt. Aan de achterkant kijken de bewoners uit op de Mark. Het lijkt me in elk seizoen een prachtige plek om te wonen.
Na de brug met een stuw voert de tocht over het verharde pad langs de rivier in de richting van Ulvenhout. Bij de volgende brug rechtsaf het drukke Sulkerpad op. Wandelaars en fietsers uit beide richtingen. Ik verlang even naar rust en weet een stille plek langs dit pad, achter de hoge bomen. Het is onderdeel van de biologische zelfoogst tuinderij ‘Wortels in Breda’ met verschillende seizoengroenten. Wie een oogstaandeel heeft gekocht is oogstdeelnemer en kan daarvoor een heel seizoen zelf komen oogsten. In de bloemrijke akkerrand bloeien zachtgele zonnebloemen en pastelkleurige cosmea’s. Insecten snoepen van hun nectar. Ook fladderen een paar vlinders van bloem naar bloem. Het lukt mij een dagpauwoog prachtig vast te leggen. En ook nog een dikke bij middenin het hart van een zonnebloem.
Een vrouw met een tas verse groenten vertelt me dat de biologische teelt hier moet verdwijnen. Ze heeft er geen goed woord voor over. De gemeente meent dat op deze plek natuur moet komen en dat er teveel overlast is vanwege het autoverkeer van de oogstdeelnemers, terwijl 80 % met de fiets of lopend naar de tuin komt.
Terug op het pad is het een processie van wandelaars, die al op de terugweg naar het Markdal zijn. Ik ben nog op weg naar de eerste rust. Weer eens te veel om me heen gekeken en te nieuwsgierig naar paden, die niet bij de route horen.
Na de rust bij Taveerne Jeugdland gaat de tocht door het Ulvenhoutse bos, een van de kleinste bossen van ons land en een Natura 2000-gebied. Wat fijn dat dit stuk in de route is opgenomen. Ik loop niet te snel om er wat langer van te genieten.
Op weg naar de tweede rust bij de taveerne ontmoet ik meerdere keren twijfelende wandelaars. Ze missen kennelijk pijlen. Ik heb steeds de beschrijving gevolgd. Alleen 112a ontbreekt. Ik ga de aanduiding toch volgen, maar de twijfelaars willen niet achter me aan lopen. Bij de oversteek van de Rouppe van de Voortlaan staat een pijl naar links. Ik steek het fietspad over en ga ietsje verder naar links achter de afrastering langs. Dat loopt fijner dan met e-bikers en voorbijvliegende wielrenners.
Na de tweede pauze bij de taveerne volgt het laatste deel van de tocht, grotendeels door het Markdal, een gebied dat nooit verveelt. Groepen ganzen scharrelen in het gras. Ik ben weer een tikkeltje eigenwijs en volg niet de route over het fietspad, maar sla eerder rechtsaf een voetpad in. Het is me al vaker opgevallen dat WIEGO niet voor dit pad kiest. Geen idee waarom.
Een paar koeien zoeken verkoeling middenin de rivier. Het is een grappig gezicht en twee tienermeisjes maken er tig foto’s van. Op de oever graast een grote koe. Hij komt steeds dichter in hun buurt. Ze giechelen, lopen op hem af en houden hun telefoon vlak bij zijn kop. De goedzak vindt alles best.
Het was weer volop genieten van deze Markdaltocht. Mijn oude steunzolen zijn niet uit de rugzak geweest en de nieuwe zijn ingelopen.
Anita Lodewijks.
VERSLAG MARKDALTOCHT 2023
Zaterdag 30 september 2023 organiseerde WIEGO de 52e Markdalwandeltocht. Om 8,30 uur kwam de deeltaxi zoals gepland. Er moest eerst nog even iemand in de stad afgezet worden, waarna wij weer verder reden naar de Duivelsbruglaan. Daar was ik rond 9,00 uur. Even aanmelden dat ik ook nog ging te wandelen.
Ik ging voor de 10 km-afstand. Ik wilde het volledige parcours meelopen. Maar bij de splitsing van de afstanden werd ik toch weer in de war gebracht. Nee, dit was toch niet de route naar de rust. Daar moest ik naar toe want ik zou de controlepost bij Taverne Jeugdland bij Ulvenhout doen. Daardoor was ik pas rond 10,40 uur bij Jeugdland en ja het was daar heel druk vanwege het mooie weer.
Rond 16,10 uur ben ik met Ine en Liévine het laatste stuk meegelopen tot te de splitsing van de 25 en 40 km. Ben ik bijna binnen, staan de koeien op het pad en die vertikten het om door te lopen. Rond 16,55 was dan ook weer binnen op de startlocatie na een mooie wandeltocht. Heb ik net een witte wijn besteld, belt de taxi; die was er om 17,15 uur en Bep ging ook mee. Ik was rond 17,45 uur weer thuis en zondag ging ik er ook weer op uit.
Inge Mol.