Bij allerlei activiteiten zijn vrijwilligers aanwezig. Zonder het vrijwilligerswerk zouden veel zaken
niet van de grond komen, niet doorgaan, of veel te duur worden. Vrijwilligers zien wij bezig bij commerciële activiteiten. Wie kent de vrijwilligers in de bejaardenzorg en in de ziekenhuizen niet. Maar ook veel evenementen steunen op vrijwilligers. Voor de wandelsporters is de Internationale Vierdaagse te Nijmegen daar het grote voorbeeld van. Zouden dit allemaal betaalde krachten zijn, dan was het voor de doorsnee wandelaar niet meer te betalen. Maar ook op kleiner en lager niveau steunt onze samenleving op vrijwilligers. Kijk alleen maar naar onze eigen vereniging. Bij het ontbreken van vrijwilligers zou er geen sprake zijn van een bestuur, maar van een betaald kantoorteam. De contributie voor de leden zou schrikbarend stijgen. Maar ook het inschrijfgeld van wandeltochten zou kolossaal de pan uit rijzen.
2007-03-31 – Lisse – Keukenhoftocht – WSV DJO
Op 31 maart 2007 ging W.I.E.G.O. met de bus naar Lisse om daar met 56 wandelaars deel te nemen aan de Keukenhoftocht van W.s.v D.J.O. (Door Jongeren Opgericht) te Lisse.
Bij het 1e opstappunt in Breda, was het even schrikken, want er kwam een bus voor 48 personen, maar er moesten er 56 mee. In 1e instantie wilde men naar Zevenbergen rijden, om daar van bus te verwisselen, gelukkig was er een betere oplossing. Er werd een bus voor 58 personen naar het laatste opstappunt gestuurd en zodoende liep men geen vertraging op door eerst naar Zevenbergen te gaan om daar te wisselen. Verder ging alles voorspoedig en om kwart voor tien konden de eersten al vertrekken uit het startgebouw gevestigd bij de Firma P. Bakker.
Direct na de start liep men naar de voorkant van de Firma Bakker. De wandelaars op de 6-10-15 en 20 km gingen hier linksaf. Maar de 30 km. ging rechtsaf en passeerde meteen enkele grote bollenvelden. Bij het benzinestation ging het linksaf en daar was de heer- lijke geur van de bloeiende hyacinten. Men kwam ook langs de Keukenhof, maar dat liet men links liggen om na het voormalige station van Lisse (thans een restaurant) langs de Leidsevaart naar De Zilk te wandelen. Na De Zilk ging het naar Hillegom en ook hier wandelde men langs het station, om vervolgens naar en door Vogelenzang te wandelen. Na Vogelenzang ging het via de Leidse- vaartweg naar de controle en rust bij “’t Panneland”. Na de rust moest men door een draaihekje en wandelde weer terug naar De Zilk, waar een tweede rust was in snackbar Pompe. Na deze rust kwamen er een paar zeer lange wegen en bij een rotonde was er weer een rust in Café De Ruigenhoek. Na deze rust ging het richting Noordwijkerhout, maar net voor het viaduct ging het linksaf over een secundaire weg naar Lisse. Men passeerde weer het voormalige station van Lisse, maar nu ging het echt richting Keukenhof. Voor de wandelaars was er een speciale ingang en kon men de prachtige bloemperken in de Keukenhof bewonderen. Ook was er een demonstratie met roofvogels, zoals valken en uilen. Na de rondgang door de Keukenhof ging men weer terug naar het vertrekpunt bij de Firma Bakker en kon men zien, dat er die dag 3695 wande- laars waren geweest uit binnen- en buitenland. Om kwart voor vier vertrok de bus weer richting Breda, maar hij deed er 61 minuten over om van de achterkant van het gebouw aan de voorkant te komen, waar de hoofdweg was. Gelukkig was iedereen zeer tevreden over het eerdere verloop van de dag en dus keerde men toch zeer tevreden terug in Breda en Etten-Leur.
Jef Maanders
2007-03-24 – Leerdam – Wintertocht – WSV Prins Bernhard
Op 24 maart 2007 ging W.I.E.G.O. met de bus naar Leerdam om daar met 48 wandelaars deel te nemen aan de Winterserietocht., georganiseerd door de 70-jarige Wsv. "Prins Bernhard". De wandelaars van W.I.E.G.O. konden al om even 10 uur vertrekken vanuit Buurthuis Patrimonium en de langere afstandlopers gingen dan ook direct op pad.
Men wandelde na de start eerst langs het station van Leerdam en langs een monument voor de oorlogsslachtoffers van de 2e wereldoorlog. Daarna ging het naar de Kon. Emmalaan, waarbij rechts een mooi uitzicht was op de pittoreske stadsgracht van Leerdam. Kort hierna ging men een zijstraat in waar aan de ene kant nog de oorspronkelijke vooroorlogse woningen stonden, terwijl aan de andere (stads)kant reeds plaats was gemaakt voor nieuwbouw. Verderop werd een watertoren uit 1900 gepasseerd met in de toren een kunstwerk uit 1925 vanwege het 25 jarig bestaan. Langzamerhand werd de bebouwde kom van Leerdam verlaten en kwam men op de Diefdijk. Hier liepen aan aantal zogeheten "mohair-geiten"(geiten met een soort rastakapsel) rond. Ter hoogte van de kruising met de spoorlijn Leerdam Geldermalsen lag rechts fort Leerdam ter weerzijde van de spoorlijn met als bijzonderheid (volgens een omwonende) een spoorbrug die open kon. Na de spoorlijn sloeg men een onverhard pad in door natuurreservaat Schaaijk en kwam men uiteindelijk op de provinciale weg naar Schoenrewoerd. In Schoenrewoerd was een rustpunt in café De Zwaan, waar niet iedereen gebruik van maakte. Hierna werd direct de bebouwde kom weer verlaten en wandelde men naar en langs het Wiel van Basso. Dat is een voormalige dijkdoorbraak, waardoor een meer is achtergebleven, waar o.m. aalscholvers nestelen.
Verder ging het door weilandengebied, waar twee bordjes met de tekst "Eendenkooi van de staat" enz. op stond. De eendenkooi was echter in geen velden of wegen te zien.. Wel de autosnelweg Den Bosch Utrecht, die evenwijdig gevolgd werd tot de spoorwegovergang bij Beesd. Hier ging het door de buitenplaats Mariënwaerdt, waar ook na 16 km. een rust was in een pannenkoekenhuis met toeristeninfo en weidewinkel. Na een lekkere kop koffie genuttigd te hebben ging het verder naar en door Beesd en over de Lingedijk naar Rhenoij. Onderweg werd nog de vogeltuin Plaaij gepasseerd met o.m. uilen, raven én ooievaars. Deze laatsten had wij men al een paar kunnen zien, terwijl naderhand zelfs nog een est met twee stuks te zien was. In Rhenoij een oude witte kerk te staan en een terp waarop in de 19e eeuw bewoners en vee diverse overstromingen hadden overleefd. Na de kruising van de provinciale weg via een fietstunnel werd de Lingedijk weer vervolgd naar Acquoy. Hier staat de Betuwse toren van Pisa. Dit is een scheve alleenstaande kerktoren uit de 15e eeuw, die in 1985 een uitslag had van 115 cm. Verder ligt er een domineesvrouw begraven, waarvan de meisjesnaam "Pisa" luidde. Na deze plaats wandelde men door het weidegebied naar een nieuwbouwwijk van Leerdam. De straatnamen hier waren ontleend aan plaatsen in met name de Baltische staten, waar de voormalige houtverwerkingsfabriek zijn hout vandaan haalde. Langs de stenen wal van Leerdam aan de rivier De Linge werd de bekende glasfabriek bereikt, waarna men via een voetpad naast de glaswinkel uiteindelijk weer terugkwam in Buurthuis Patrimonium. Hier kregen alle wandelaars een aardigheidje vanwege het 70-jarig bestaan van de organiserende vereniging. Om vier uur ging de bus weer terug en waren de wandelaars op tijd thuis.
Hans van der Bruggen
“2007-03-24 – Leerdam – Wintertocht – WSV Prins Bernhard” verder lezen
2007-01-13 – Breda – 2e Wintersierie WIEGO
Ik moet vandaag nog eens alleen op pad en kies voor dichtbij maar toch voldoende kilometers. Het ‘miezelt’ als ik in Hemiksem vertrek, maar zie, vanaf de grens in Meer klaart de lucht een beetje uit en wordt het droog. Zou het dan toch waar zijn van dat Belgische weer?
Voor het eerst stuurt de routeplanner mij van Galder over Ulvenhout naar Ginniken. Het plannetje klopt niet helemaal maar met mijn opgebouwde terreinkennis is dit wel een heel eenvoudige route. Op het plein bij het startlokaal heel wat auto’s met Belgische nummerplaat, mooi zo.
Omstreeks 9:15 ga ik op pad. Even terug wennen aan de kleurenvlakken die de pijlen vervangen. Het is geruime tijd straatjes lopen om de stad uit te geraken. De woonwijken veranderen gaandeweg van oud naar nieuw. In de buurt van de Bavelse molen steken we de autoweg over en meteen na industriezone ‘De Bunder’ lopen we tussen weiland en boerderijen. Met een wijde boog draaien we om een grasheuvel (oude stortplaats ?) en lopen richting Dorst. De 25 en 40 km draaien randje dorp links weg en hebben een eindje verder hun eerste rustpost bij een schuurtje achter een woonhuis. Tot nog toe 7 km beton gelopen, het gaat mij helemaal niet lekker, lijkt of ik weinig zuurstof krijg.
Een koffietje en sms naar het thuisfront later, ga ik weer op pad. Lopen een drukke spoorbaan over (moet lachen met die korte ting-ting-ting) en dan meteen de natuur in, eindelijk! Vanaf nu wordt het boslopen over zand- en fietspaden. Naaldbomen en berk wisselen elkaar af. Lopen even parallel met de snelweg bij tankstation Kalix Berna maar draaien dan de Baronie Dorst in. Passeren een golfterrein en enkele boerderijen om opnieuw het bos in te duiken. Ik loop hier helemaal alleen, in de verte nog twee wandelaars. Men enige directe gezellen zijn vinken en een eenzaam tokkelende specht (tok, tok – iemand thuis? – mjam, mjam) Dit pad blijkt Honderd Bunderweg te noemen. Zal wel want er komt geen einde aan. Gelukkig kunnen we genieten van fraaie groenkleurige vennen en open ruimtes rechts van ons. We steken de open zandvlakte over en duiken opnieuw de naaldbossen in. Het wordt keren & draaien over paden en paadjes, er vliegt ook wat hemelvocht. Bij de Vijftig Bunderweg naderen we Dorst. Ik bemerk in het dorp de eerste timide krokussen van dit kalenderjaar. Nog wat straatjes en we hebben er 20km opzitten. In de vrijwel verlaten zaal staat Louis uit Wechel vertrekkensklaar. Even een woordje wisselen, ik ben aan een pauze toe.
We verlaten het stille dorp langs de omgekeerde weg van vorig jaar. Moeten een tijdje over een fietspad parallel een drukke baan en duiken bij de Breedvenweg opnieuw het bos in. Dan weer noemt het hier Militair Domein Vijf Eiken, dan weer Baronie Dorst. Het is in elk geval heerlijk wandelen midden het soms donkere naaldbos met plots een ruime open heideplek. Bereiken opnieuw de openbare weg die we een eind volgen rond het militaire domein. Een laatste keer slingeren door de Baronie, met wel erg weinig markeringen, en daar is de rustpost. Een bekertje bouillon gaat er gretig in, nog 12 km.
We lopen eerst dwars door een verlaten golfterrein en kiezen daarna voor de open ruimte. Er staat aardig wat wind. Ik loop nu in het gezelschap van een andere WS fanaat. Bereiken samen Bavel en de laatste (fruit) rustpost. Het appeltje laat zich smaken. Vertrekken ook weer samen en steken de autoweg opnieuw over. Krijgen nu een stukje Ulvenhoutse bos onder de sloffen geschoven. Ontwijken netjes de zwaarste blubberstroken. Lopen Ginniken binnen bij fraaie huizen en kasteeltjes. Mogen nog even genieten van de schitterende Markvallei. Deze 40km zitten er weer op. Ondanks de eerste 7 betonkilometers was dit een mooie tocht. Het is lekker wandelen bij WIEGO, zeker weten.
2007-03-10 – Vlissingen – Lente Wandeltocht – WIK
Op 10 maart 20007 ging W.I.E.G.O., voor de eerste keer van dit seizoen, met de bus naar Vlissingen om daar met 36 wandelaars deel te nemen aan de jaarlijkse Lentetocht.
De eerste wandelaars van W.I.E.G.O. vertrokken om 10,29 uur vanuit het Welzijnscentrum, gelegen aan de Adriaan Coortelaan 1 te Vlissingen. Vanaf het vertrekpunt ging het linksaf, tot de Bloemenlaan. Daar sloeg men linksaf en via nog twee lanen kwam men op het Baskenburgpad, waar men op het einde linksaf sloeg om het fietspad langs de Sloeweg te volgen. Na over de brug over het Kanaal door Walcheren te zijn gegaan sloeg men voorbij de spoorlijn rechtsaf en volgde daar een fietspad.
Via een tunnel en na de weg overgestoken te zijn kwam men in Oost-Souburg. Hier wandelde men eerst in de bebouwde kom, maar op het einde van de Kromwegesingel ging het rechtsaf via de Ritthemsestraat richting Ritthem. Maar dat was maar even, want aangekomen bij de Landbouwweg ging men die op en nu volgden lange smalle wegen door de polder om te eindigen bij wegrestaurant "De Rode Leeuw" te Nieuw en St. Joosland, waar de rust was en men er 14,3 km. op had zitten.
Na de rust wandelde men even een stukje terug, om vervolgens via binnenwegen en nog een modderpad achter het sportpark, naar Middelburg te wandelen. Na het passeren van de tunnel onder het spoor, wandelde men over de Stationsbrug en ging meteen rechtsaf over de Loskade. Na nog drie bruggen over te zijn gegaan, wandelde men het Veerse Bolwerk op dat gevolgd werd tot het einde. Na de fietstunnel Groenewoud en over de Schoebrug ging het over de Oude Vlissingseweg en door het Erasmuspark naar Groot Abeele om vervolgens via het Koopmans-voetpad terug te gaan naar Oost-Souburg. Hier wandelde men over de Kanaalstraat naar de draaibrug, ging die over en na de tunnel kwam men in West-Souburg uit in de Kerklaan. Die kwam uit op de Vlissingseweg en deze werd gevolgd tot de Nieuw-Zuidbeekseweg. Hier langs volgde men het fietspad om vervolgens linksaf de Lange Neelweg op te gaan. Bij de Sloeweg ging het rechtsaf via het fietspad naar de Bossenburgweg. Even later had men nog een pad langs het water af te leggen en was men weer terug op het vertrekpunt. De tocht was mooi te noemen en dit was ook wel te danken aan het prachtige weer, want ondanks de harde wind, waren de wandelomstandigheden prima.
Jef Maanders