Categorie: Wandelverslag Leden

Met WIEGO naar de wandeltocht in Streefkerk

Op 11 april 2009 nam WIEGO Breda, met 38 wandelaars deel aan de 45e Lektocht van wsv ´de Kieviten” in Streefkerk.

Deze plaats heette oorspronkelijk Streveland. Echter door de groei van het dorp wilde men een eigen kerk hebben en geleidelijk is de naam toen veranderd in Streefkerk. Vanaf 10 uur vertrokken de wandelaars van WIEGO vanuit het “Wapen van Streefkerk” voor hun tocht door de Alblasserwaard. Na het vertrek ging het even door Streefkerk naar de Randweg. Na die te zijn overgestoken, ging het de Tiendweg in. Dit was weer zo’n lang pad door de polder, maar wel met een mooi uitzicht. Het pad werd gekruist door een weg, genaamd “Halfweg”. De wandelaars op de 5 en 10 km, gingen hier rechtsaf om de Halfweg te volgen, terwijl de langere afstanden rechtdoor gingen. Op het pad lagen vele wildroosters, echter niet voor het wild, maar voor de koeien, die de Tiendweg overstaken naar een andere wei.

Aangekomen op de Veerweg wandelden degene die meer dan 20 km lopen rechtdoor en degene die 15 en 20 km lopen gingen rechtsaf naar de Middenpolderweg. Hier kwamen de langere afstandlopers er weer bij. Deze laatsten waren de Tiendweg gevolgd tot de Ammersekade bij Groot-Ammers. Deze weg volgden zij onder meer langs een palingrokerij tot de Middenpolderweg. Even later was er ook de samenvoeging met de wandelaars op de korte afstanden.

De 5 km lopers gingen nu terug naar het startpunt, terwijl de overigen zich via een pad langs het water en drie vlak bij elkaar liggende bruggen naar het rustpunt begaven. Na de rust wandelde men over een houten boogbrug over de Boezem waar de afstanden vanaf 20 km linksaf sloegen op het pad langs de Boezem en de anderen rechtsaf richting startpunt wandelden. Op het einde van het pad langs de Boezem vielen er enkele regendruppels, maar dat hield gelukkig snel op. Aangekomen bij de Geerweg ging het nu rechtsaf de Geerweg op en passeerde men ook Bleskensgraaf.

De wandelaars op de afstand 30 km gingen bij de Geerweg linksaf naar Brandwijk; een gehucht met een oude kerk en wat boerderijen. Daarna liepen zij naar Gijbeland (bij Molenaarsgraaf), waar zij een caférust haden. Verder liepen zij langs het riviertje de Graafstroom naar Bleskensgraaf om daar op de Geerweg aan te sluiten bij de kortere afstanden. Ook aan de Geerweg scheen geen einde te komen en was het alleen een komen en gaan van de tractors met een gierwagen. Op het einde van de Geerweg ging het rechtsaf via de Zijdeweg en de Achterdijk, waar men de kortere afstanden tegenkwam, en diverse bruggen terug naar hetzelfde rustpunt als de 1e keer. Na deze rust ging het over dezelfde weg als bij het heengaan, naar de Middenpolderweg. Deze weg werd vervolgde tot de Randweg, welke men inging om via een klein stukje Tiendweg weer terug te keren op het startpunt, met nog een mooi zicht op de kerk. Streefkerk ligt langs de Lek, maar de Lek was alleen maar te zien bij aankomst en vertrek met de bus.

Jef Maanders

Wandelen met WIEGO in Hardinxveld-Giessendam

Op 4 april 2009 nam WIEGO Breda, met 41 wandelaars deel aan de 44e Merwedewandeltocht in Hardinxveld-Giessendam, georganiseerd door wsv “Hagi”. Er gingen deze keer veel recreatiewandelaars mee.

Deze wandelen normaal op maandagmorgen en/of op donderdagmiddag niet meer dan 10 km, maar nu wilden ze een langere tocht maken en schreven ze zich in voor de 15 km. Het weer was de wandelaars gunstig gezind: in de ochtend wat fris was, maar daarna ging de temperatuur omhoog en was het prachtig wandelweer, niet te koud en niet te warm.

Om 10.00 uur konden de wandelaars van WIEGO vertrekken vanuit Sporthal “De Wielewaal” naar het Raadhuisplein en vervolgens via de Peulenstraat-Zuid naar de Rivierdijk langs de Merwede met de vele scheepswerven. Het was net alsof er aan deze dijk geen einde kwam. Maar eindelijk werd linksaf geslagen en wandelde men in de bebouwde kom. Dit duurde echter niet lang en kwam men weer uit op de Rivierdijk.

De langere afstandlopers gingen nu naar het natuurgebied de Dordse Avelingen en daarna door naar Schelluinen. Vandaar gingen zij naar Hoornaar (bij Hoogblokland) en via Giessenburg naar het fiets pad langs het Kanaal van Steenenhoek. De 15 km. wandelaars wandelen nog even over de Rivierdijk en staken toen de dijk over en via een smal pad kwamen ze weer op de Tiendweg achter de woningen van de Rivierdijk. De naam Tiendweg komt van: “Last rustend op een perceel of ander onroerend goed, waarbij een tiende gedeelte van de opbrengst van oogst of jongvee wordt afgedragen. De tiend werd opgehaald met de tiendwagen en opgeslagen in de tiendschuur”.

Ook de Tiendweg was weer een erg lange weg. Maar eindelijk was er links een voetpad en kwam men uit in de bebouwde kom van Boven-Hardinxveld, waar een rust was in de kantine van de korfbalvereniging HKC. Na deze rust bleef men nog even in de bebouwde kom wandelen om even later op het fietspad van de Kanaaldijk langs het Kanaal van Stenenhoek samen te komen met de langere afstand-wandelaars. Op het einde van de Kanaaldijk, kwam men weer uit op de Rivierdijk, welke echter maar kort gevolgd werd. Via de Sluisweg ging het over een industrieterrein en via een voetbrug naar het fietspad langs de A15, om uit te komen op de Nieuweweg. Deze werd overgestoken en via een pad door het park voorbij de snelweg, kwam men weer in de bebouwde kom en was even later weer terug op het startpunt. Omdat het goed wandelweer was, waren de wandelaars toch wel tevreden, ondanks dat de Rivierdijk zo eindeloos lang was.

Jef Maanders

Winterwandeling te Breda

Start op 7 maart 2009 vanuit Utrecht, alwaar we werden opgehaald met de bus. Jeroen van Bakker Bart stond ook te wachten, want hij had voor ons heerlijke worstenbroodjes meegenomen voor in de bus. Even na 9.30 uur kwam de bus en het was meteen een en al gezelligheid op weg naar Breda. De worstenbroodjes gingen er goed in, zeker met een bakkie koffie.

Na een uurtje waren we in Breda bij Wandelsportvereniging “WIEGO” , waar een cameraploeg van Cor Bloks van StadsTV Breda ons stond op te wachten. En natuurlijk Inge, die heel trots achter de stempeltafel zat. Na een kop koffie en een plas gingen we op pad voor de 20 km met nog een klein stukje de cameraploeg achter ons aan. Inge ging ook met ons mee, echter haar grote vriend Kees Mol kon dit keer niet want hij moest de route uitzetten en controleren. De route ging voornamelijk door het Mastbos. Onderweg kwamen we weer de cameraploeg tegen en Ronnie Tober werd geïnterviewd. Even een klein stukje door het prachtige dorp Effen, waar hele mooie huizen staan. Na 7 kilometer wandelen kwamen we bij de bus voor onze lunch. Wat had iedereen van de verzorging weer hun best gedaan en Michael, de man van Wilma, had goulashsoep voor ons gemaakt, en Tini weer heerlijke cake.

De cameraploeg was er ook weer en Ronnie moest nu een paar liedjes zingen van zijn nieuwste CD “Ronnie Nu”. Het was een gezellige boel met een polonaise als slot en voorbijgangers bleven staan om dit alles gade te slaan. Na een half uurtje zetten we onze wandeling weer voort. Ergens in het bos waren we opeens de route kwijt en hebben dus een stukje te kort gewandeld. Onderweg werden er leuke plaatjes gemaakt en Johan Vlemmix ook nog even op een foto met een kabouter. Past goed bij zijn nieuwe kabouterlied. Bij de volgende stop weer de cameraploeg en Ronnie heeft weer een aantal liedjes gezongen en daarna nog een interview. Ook Johan heeft zijn kabouterlied gezongen en wij mochten als figuranten leuk meedoen. Nog even wat gedronken en gegeten en weer op weg.

Het Mastbos is best wel groot en de wandeling was heel afwisselend. Na nog een uurtjes en we waren weer bij de finish, waar de bus voor vertrek klaar stond. Het was een hele leuke en gezellige tocht. De wandeling was zeker anders dan andere en iedereen heeft genoten. Het was nog een gezellig uurtje voor ons in de bus naar Utrecht met een biertje en een wijntje. Tot de volgende wandeltocht in Beekbergen.

                                                                                                                                                         Ankie Hoogschuur

WANDELEN MET WIEGO IN LEERDAM

Op 21 maart 2009 was het de eerste wandeltocht van W.I.E.G.O. in het nieuwe jaar bij een andere vereniging in Nederland en weer was het Leerdam en er gingen 39 wandelaars met de bus mee. Na de busreis konden de deelnemers van WIEGO even na 10.00 uur vertrekken. Het vertrek was vanuit het Patrimonium en via de Deutzstraat en de Groen van Prinstererstraat ging men over een kippenbruggetje, stak men vervolgens een drukke weg over om daarna op het fietspad rechtsaf te gaan tot de volgende kruising. Hier sloeg men linksaf en wandelde nu door de bebouwde kom. Even later wandelde men parallel met de spoorlijn en via enkele dijken kwam men in Asperen. Via de Oranjewal ging het naar de Stadsmuur met de vele geschutsplaatsen van vroeger aan de buitenrand van Asperen. Deze wal werd gevolgd tot aan de Molenwal. Nu wandelde men naar het Gemeentehuis en via het wandelpad achter het Gemeentehuis kwam men uit op de Leerdamseweg, waar de rust en tevens etenstijd was in “Schildpad”. Na de rust volgde men verder de Leerdamseweg, om via de Nieuwstraat weer even de Stadswal te volgen tot aan de Voorstraat. Nu wandelde men door de Voorstraat, welke overging in de Lingedijk en nu kwamen er enkele zeer lange verharde smalle wegen tot  in Heukelum met de rust op de Appeldijk in de “Koornwaard”, waar een bierproeverij was, maar daar werd door de wandelaars maar matig gebruik van gemaakt. Na de rust en het eventuele genoten bier, werd de tocht vervolgd over het fietspad van de Appeldijk. Na de Appeldijk kwam men op de Groenewal, dat een voetpad was met aan een kant huizen en aan de andere kant water. Gezien de lichtpalen langs de kant is dit in de winter een ijsbaan geweest. Na nog even een rood pad gevolgd te hebben verliet men Heukelum. Na over een paal gestapt te zijn wandelde men eerst over het pad “Achter het Bosch”,   Op het einde van dit bos, kwam men uit op de Oude Zuiderlingedijk, waar men op het fietspad linksaf sloeg. Nu het oversteken van de weg bleef men het fietspad volgen tot een houten bruggetje  Na hier over gegaan te zijn wandelde men voor een flat rechtsaf en via de Tiendweg en de Jeekelstraat kwam weer terug in het Patrimoniumgebouw, waar de wandelaars van W.I.E.G.O., welke reeds terug waren, volop van de zon zaten te genieten.

Jan Jansen (57) is vanaf 1983 met wandelen begonnen, omdat hij toen met voetballen stopte. Zijn vader vond toen, dat wandelen wel een geschikte sport was voor zijn zoon en zo is Jan in de wandelsport terecht gekomen. Hij wandelde veel maar niet bij een club en in 1984 is hij lid van Steeds Voorwaarts geworden en ging met iedere tocht mee. In 1987 is hij overgestapt naar W.I.E.G.O. en daar is hij tot op heden lid van. Tegenwoordig wandelt hij meestal twee tochten per week, zaterdags in Nederland en meestal zondags in België. Aan de Nijmeegse Vierdaagse heef hij nooit deelgenomen, maar wel aan de Vierdaagse van Valkenburg, die volgens de kenners zwaarder is dan die van Nijmegen. Deze tocht vond hij wel mooi, maar na de eerste rust was het enigszins saai met al die lange stille wegen.

Jef Maanders

Op zondag 23 september 2007 ging Wandelsportvereniging W.I.E.G.O. met de bus naar Zandvoort om daar met 42 wandelaars deel te nemen aan de Knoissie’s-Wandel- tocht.van Wandelsportvereniging "E.M.M." (Eendracht Maakt Macht) uit Heemstede. Hoewel de leden van die vereniging het spottend de "Kneusjestocht" noemen, komt de naam van een Zandvoortse lekkernij.

Bij aankomst in Zandvoort konden de deelnemers naar keuze direct gaan lopen of eerst iets drinken, want in de bus was al genoteerd wie welke afstand wilde lopen. En omdat er collectief werd ingeschreven, behoefden de wande- laars zich daar geen kopzorgen over te maken. De start was vanuit de kantine van ZSC (Zandvoortse Sport Combinatie), dat gelegen is naast het bekende Zandvoortse autocircuit, en meteen ging men de duinen in waar men nogmaals het circuit passeerde dat nu duidelijk te zien, maar ook te horen was. Verder passeerde men onderweg een aardig duinmeer. Na zo’n 4 km door de duinen kwam men bij Bloemendaal aan Zee, waar men de Zeeweg op ging. Deze weg volgde men ook zo’n 4 km, waarbij men nog steeds in het Kennemerduinengebied bleef en een erebegraafplaats voor verzets- strijders passeerde. Bij de watertoren bij Overveen was een rust in Sporthal Tetterode. Hierna volgde men even de spoorlijn Haarlem – Zandvoort tot het station Overveen, waarna het door het villadorp naar en langs het in Overveen gelegen Bloemendaalse gemeentehuis (waar Overveen onder valt) ging. Dat is gevestigd in een oud landhuis met wagenhallen.

Hierna kwam men via het centrum van Overveen in de Leidsebuurt van Haarlem, dat men na ca. 1 km weer verliet omdat men verder wandelde over het landgoed Elswout met bijbe- horende landhuis uit 1880 en poort- en bijgebouwen uit de 17e eeuw. Dit is eigendom van, en wordt opgeknapt door Staatsbosbeheer. Hierna ging het langs recreatiegebied Koningshof naar het bij ouderen bekende en al meer dan 400 jaar oude restaurant en speeltuin annex uitspanning "Kraantje Lek", waarna het weer het duingebied in ging. Er werd een fietspad van bijna 4 km gevolgd dat parallel aan de spoorlijn naar Zandvoort liep en waarbij het Zandvoortse golfterrein werd gepasseerd. Bij de Sophiaweg kwam men weer in Zandvoort, maar na een paar straten ging men weer het duingebied van Kostverloren in, waarbij men langs een paar bewoonde bunkers uit de 2e wereldoorlog kwam. Verder ging het nu over de voormalige trambaan van de lijn Amsterdam – Zandvoort, die 50 jaar geleden op 31 augustus 1957 werd opgeheven, en kwam men op het voormalige Tramplein, thans Louis Davidsstraat. Men was nu in het centrum van Zandvoort en passeerde daarbij het Zandvoorts Museum waar een speciale tentoonstelling was over de opgeheven tramlijn, terwijl er verder op diverse punten in Zandvoort shanty- en zeeliedenkoren optraden.

Tenslotte kwam men dan eindelijk bij de zee en ging het over het strand. Jammer genoeg was het opkomend water waardoor het wandelen over het strand moeilijk was door het losse zand. Bij Strandpaviljoen 11 verliet men het strand en stak men de boulevard over en ging het richting een vakantiehuisjesterrein dat men door- kruiste,waar diverse pijlen verdraait of weggehaald door onsportievelingen. Hierna ging het over een voetpad tussen huizen en duingebied weer terug ging naar het sportterreinencomplex Duinveldjes om zo het eindpunt te bereiken. Iedereen was het er mee eens: het was een zeer mooie tocht, ook omdat het weer en de zon zich van hun beste kant lieten zien.