Categorie: Wandelverslag Leden

Op zaterdag 1 september 2007 vertrok de bus van W.I.E.G.O. met 57 wandelaars naar Oosterbeek om daar deel te gaan nemen aan de 61e Airborne-herdenkings-wandeltocht, die iedere 1e zaterdag van de maand september wordt gehouden.

Het is met meer dan 30.000 deelnemers de grootste wandeldagtocht ter wereld. Omdat men tochten heeft van 10, 15, 25 en 40 km., is het ook mogelijk om ongetraind deel te nemen en men ziet dan ook vele gezinnen meedoen, waarbij ook de allerkleinsten, die nog in de kinderwagen liggen. Het is dan ook een tocht welke voor iedereen aan te bevelen is. Tevens wordt een toeslag op het inschrijfgeld gehouden en dit geld dient om de oud-strijders de gelegenheid te geven om bij de herdenking op 17 september aanwezig te kunnen zijn. Het vertrek was vanuit sportpark "Harten- stein" gelegen achter het Airborne Museum. Na de start wordt de Utrechtseweg opgelopen. Aan de Utrechtseweg, tegenover het gebouw "Hartenstein" staat het Airborne-monument, dat werd opgericht ter nagedachtenis aan de in september 1944 geleverde heldenstrijd en aan de 2000 gesneuvelden en op het Airborne- kerkhof te Oosterbeek rustende leden van de 1e British Airborne-Division. Na de Utrechtseweg wordt via de Schelmseweg de weg langs de spoorlijn bereikt en gevolgd. De taluds waar men over heen gaat, zijn ontstaan in 1857 bij de uit- graving van de spoorweg Arnhem – Utrecht. Hier vormden de Duitsers een aan- valslinie tegen de gelande Airbornes. Veel van de door de R.A.F. uitgeworpen containers met voedsel en munitie kwamen hier terecht en vielen in Duitse handen. Lopend langs de spoorlijn wordt het Airborne-kerkhof gepasseerd. Op het Airborne-kerkhof rusten ongeveer 2000 Engelsen en Polen, die te Ooster- beek en omgeving tijdens de septemberdagen van 1944 zijn gesneuveld. Bij het station van Oosterbeek wordt de spoorlijn gekruist en verder aan de andere zijde evenwijdig aan de spoorlijn gelopen en via de Bilderberglaan wandelt men door de uitgestrekte bossen van de "Bilderberg". In deze bossen kwamen tijdens de strijd in 1944 veel containers met voedsel, wapens, munitie enz. neer, die door vliegtuigen werden afgeworpen en bestemd waren voor de ingesloten troepen. Ongelukkigerwijze waren deze bossen toen reeds bezet door de aanvallende Duitse troepen. Via het fietspad ging men door de bossen en heidevelden naar Wolfheze. Wolfheze, bekend om het grote psychiatrische ziekenhuis en het tehuis voor alleenstaande blinden, werd zwaar getroffen bij de landing op 17 september 1944. De route gaat nu verder over het terrein van het psychiatrisch ziekenhuis. Daarna ging men over het golfterrein, waar in 1944 honderden zweefvliegtuigen en parachutisten landden. Daarna kwam men in Heelsum waar men in de Koninginnelaan het eeuwenoude Nederlands Hervormde kerkje zag staan om vervolgens verder te gaan naar Doorwerth.. Voorbij Doorwerth komen we op de heuvelachtige terreinen van "Het Gelders Landschap". Van de heuvels waar het in 1944 verwoestte hotel "De Duno" was gevestigd, heeft u een prach- tig uitzicht over de Betuwe tot Nijmegen en verder tot Kleef en de daar gelegen heuvels en bossen. Langs de heuvels van "De Duno" richtten de Duitsers hun stellingen tegen Nijmegen en de Betuwe in. Na de heuvels wordt het plaatsje Heveadorp doorkruist. Hier stonde vroeger de Hevea(rubber)fabriek. Na Hevea- dorp komen we op de Oude Oosterbeekseweg. die door de "Valckeniersbos- sen"naar "De Westerbouwing" leidt. De uitspanning "De Westerbouwing" werd door de oorlogshandelingen geheel vernield, doch is in volle glorie herrezen.

Aan de overzijde van de Rijn ligt het dorp Driel, waar de Polen tot steun der Engelsen landden. Na "De Westerbouwing" komen wij op de Benedendorps- weg die leidt langs de punten, waar de gevechten het hevigst zijn geweest. Ter hoogte van het Gasbedrijf is de plaats waar in de nacht van 25 op 26 september 1944 de laatste Airbornes, onder een geweldig Duits artillerievuur en onder dekking van eigen Artillerievuur uit Nijmegen, over de Rijn terugtrokken. Ongeveer tegenover het Gasbedrijf stond het mooie kasteel "Hemelse Berg", dat echter door de oorlogshandelingen geheel is verwoest. De ruïne van het kasteel is later opgeruimd. Thans bevindt zich op dit terrein een modern verzorgings- en verpleeghuis van de stichting Zendings-diaconessenarbeid, waarvan het moederhuis is gevestigd in Amerongen. Recht voor u ziet u de spoorbrug over de Rijn. Deze spoorbrug werd door de Duitsers opgeblazen toen de Airbornes tot op enkele kilometers waren genaderd. Aan de Benedendorps- weg tegenover de Weverstraat ziet u het oudste kerkje van Oosterbeek, dat ook in de septemberdagen zwaar beschadigd werd. Opgravingen tonen aan dat hier reeds in de 9e eeuw een kapel stond. Het kerkje is weer zoveel mogelijk in de oorspronkelijke vorm opgebouwd. In de Weverstraat ziet u het pittoreske Zweiersdal. Bij terugkeer in Oosterbeek werden de wandelaars door muziek- korpsen en duizenden toeschouwers ingehaald. Het meest opvallende aan de wandeltocht in Oosterbeek is, dat jong en oud aan de tocht deelnemen. Bij W.I.E.G.O. was de oudste deelneemster 81 jaar en de jongste 7 en zij liep in Oosterbeek voor de eerste maal de tocht van 15 kilometer, wat een zeer mooie prestatie was en ze had er geen enkele moeite mee.

Op 31 maart 2007 ging W.I.E.G.O. met de bus naar Lisse om daar met 56 wandelaars deel te nemen aan de Keukenhoftocht van W.s.v D.J.O. (Door Jongeren Opgericht) te Lisse.

Bij het 1e opstappunt in Breda, was het even schrikken, want er kwam een bus voor 48 personen, maar er moesten er 56 mee. In 1e instantie wilde men naar Zevenbergen rijden, om daar van bus te verwisselen, gelukkig was er een betere oplossing. Er werd een bus voor 58 personen naar het laatste opstappunt gestuurd en zodoende liep men geen vertraging op door eerst naar Zevenbergen te gaan om daar te wisselen. Verder ging alles voorspoedig en om kwart voor tien konden de eersten al vertrekken uit het startgebouw gevestigd bij de Firma P. Bakker.

Direct na de start liep men naar de voorkant van de Firma Bakker. De wandelaars op de 6-10-15 en 20 km gingen hier linksaf. Maar de 30 km. ging rechtsaf en passeerde meteen enkele grote bollenvelden. Bij het benzinestation ging het linksaf en daar was de heer- lijke geur van de bloeiende hyacinten. Men kwam ook langs de Keukenhof, maar dat liet men links liggen om na het voormalige station van Lisse (thans een restaurant) langs de Leidsevaart naar De Zilk te wandelen. Na De Zilk ging het naar Hillegom en ook hier wandelde men langs het station, om vervolgens naar en door Vogelenzang te wandelen. Na Vogelenzang ging het via de Leidse- vaartweg naar de controle en rust bij “’t Panneland”. Na de rust moest men door een draaihekje en wandelde weer terug naar De Zilk, waar een tweede rust was in snackbar Pompe. Na deze rust kwamen er een paar zeer lange wegen en bij een rotonde was er weer een rust in Café De Ruigenhoek. Na deze rust ging het richting Noordwijkerhout, maar net voor het viaduct ging het linksaf over een secundaire weg naar Lisse. Men passeerde weer het voormalige station van Lisse, maar nu ging het echt richting Keukenhof. Voor de wandelaars was er een speciale ingang en kon men de prachtige bloemperken in de Keukenhof bewonderen. Ook was er een demonstratie met roofvogels, zoals valken en uilen. Na de rondgang door de Keukenhof ging men weer terug naar het vertrekpunt bij de Firma Bakker en kon men zien, dat er die dag 3695 wande- laars waren geweest uit binnen- en buitenland. Om kwart voor vier vertrok de bus weer richting Breda, maar hij deed er 61 minuten over om van de achterkant van het gebouw aan de voorkant te komen, waar de hoofdweg was. Gelukkig was iedereen zeer tevreden over het eerdere verloop van de dag en dus keerde men toch zeer tevreden terug in Breda en Etten-Leur.

Op 24 maart 2007 ging W.I.E.G.O. met de bus naar Leerdam om daar met 48 wandelaars deel te nemen aan de Winterserietocht., georganiseerd door de 70-jarige Wsv. "Prins Bernhard". De wandelaars van W.I.E.G.O. konden al om even 10 uur vertrekken vanuit Buurthuis Patrimonium en de langere afstandlopers gingen dan ook direct op pad.

Men wandelde na de start eerst langs het station van Leerdam en langs een monument voor de oorlogsslachtoffers van de 2e wereldoorlog. Daarna ging het naar de Kon. Emmalaan, waarbij rechts een mooi uitzicht was op de pittoreske stadsgracht van Leerdam. Kort hierna ging men een zijstraat in waar aan de ene kant nog de oorspronkelijke vooroorlogse woningen stonden, terwijl aan de andere (stads)kant reeds plaats was gemaakt voor nieuwbouw. Verderop werd een watertoren uit 1900 gepasseerd met in de toren een kunstwerk uit 1925 vanwege het 25 jarig bestaan.  Langzamerhand werd de bebouwde kom van Leerdam verlaten en kwam men op de Diefdijk. Hier liepen aan aantal zogeheten "mohair-geiten"(geiten met een soort rastakapsel) rond. Ter hoogte van de kruising met de spoorlijn Leerdam Geldermalsen lag rechts fort Leerdam ter weerzijde van de spoorlijn met als bijzonderheid (volgens een omwonende) een spoorbrug die open kon. Na de spoorlijn sloeg men een onverhard pad in door natuurreservaat Schaaijk en kwam men uiteindelijk op de provinciale weg naar Schoenrewoerd. In Schoenrewoerd was een rustpunt in café De Zwaan, waar niet iedereen gebruik van maakte. Hierna werd direct de bebouwde kom weer verlaten en wandelde men naar en langs het Wiel van Basso. Dat is een voormalige dijkdoorbraak, waardoor een meer is achtergebleven, waar o.m. aalscholvers nestelen.

 Verder ging het door weilandengebied, waar twee bordjes met de tekst "Eendenkooi van de staat" enz. op stond. De eendenkooi was echter in geen velden of wegen te zien.. Wel de autosnelweg Den Bosch Utrecht, die evenwijdig gevolgd werd tot de spoorwegovergang bij Beesd. Hier ging het door de buitenplaats Mariënwaerdt, waar ook na 16 km. een rust was in een pannenkoekenhuis met toeristeninfo en weidewinkel. Na een lekkere kop koffie genuttigd te hebben ging het verder naar en door Beesd en over de Lingedijk naar Rhenoij. Onderweg werd nog de vogeltuin Plaaij gepasseerd met o.m. uilen, raven én ooievaars. Deze laatsten had wij men al een paar kunnen zien, terwijl naderhand zelfs nog een est met twee stuks te zien was. In Rhenoij een oude witte kerk te staan en een terp waarop in de 19e eeuw bewoners en vee diverse overstromingen hadden overleefd. Na de kruising van de provinciale weg via een fietstunnel werd de Lingedijk weer vervolgd naar Acquoy. Hier staat de Betuwse toren van Pisa. Dit is een scheve alleenstaande kerktoren uit de 15e eeuw, die in 1985 een uitslag had van 115 cm. Verder ligt er een domineesvrouw begraven, waarvan de meisjesnaam "Pisa" luidde. Na deze plaats wandelde men door het weidegebied naar een nieuwbouwwijk van Leerdam. De straatnamen hier waren ontleend aan plaatsen in met name de Baltische staten, waar de voormalige houtverwerkingsfabriek zijn hout vandaan haalde. Langs de stenen wal van Leerdam aan de rivier De Linge werd de bekende glasfabriek bereikt, waarna men via een voetpad naast de glaswinkel uiteindelijk weer terugkwam in Buurthuis Patrimonium. Hier kregen alle wandelaars een aardigheidje vanwege het 70-jarig bestaan van de organiserende vereniging. Om vier uur ging de bus weer terug en waren de wandelaars op tijd thuis.

“2007-03-24 – Leerdam – Wintertocht – WSV Prins Bernhard” verder lezen

Op 10 maart 20007 ging W.I.E.G.O., voor de eerste keer van dit seizoen, met de bus naar Vlissingen om daar met 36 wandelaars deel te nemen aan de jaarlijkse Lentetocht.
De eerste wandelaars van W.I.E.G.O. vertrokken om 10,29 uur vanuit het Welzijnscentrum, gelegen aan de Adriaan Coortelaan 1 te Vlissingen. Vanaf het vertrekpunt ging het linksaf, tot de Bloemenlaan. Daar sloeg men linksaf en via nog twee lanen kwam men op het Baskenburgpad, waar men op het einde linksaf sloeg om het fietspad langs de Sloeweg te volgen. Na over de brug over het Kanaal door Walcheren te zijn gegaan sloeg men voorbij de spoorlijn rechtsaf en volgde daar een fietspad.
Via een tunnel en na de weg overgestoken te zijn kwam men in Oost-Souburg. Hier wandelde men eerst in de bebouwde kom, maar op het einde van de Kromwegesingel ging het rechtsaf via de Ritthemsestraat richting Ritthem. Maar dat was maar even, want aangekomen bij de Landbouwweg ging men die op en nu volgden lange smalle wegen door de polder om te eindigen bij wegrestaurant "De Rode Leeuw" te Nieuw en St. Joosland, waar de rust was en men er 14,3 km. op had zitten.
Na de rust wandelde men even een stukje terug, om vervolgens via binnenwegen en nog een modderpad achter het sportpark, naar Middelburg te wandelen. Na het passeren van de tunnel onder het spoor, wandelde men over de Stationsbrug en ging meteen rechtsaf over de Loskade. Na nog drie bruggen over te zijn gegaan, wandelde men het Veerse Bolwerk op dat gevolgd werd tot het einde. Na de fietstunnel Groenewoud en over de Schoebrug ging het over de Oude Vlissingseweg en door het Erasmuspark naar Groot Abeele om vervolgens via het Koopmans-voetpad terug te gaan naar Oost-Souburg. Hier wandelde men over de Kanaalstraat naar de draaibrug, ging die over en na de tunnel kwam men in West-Souburg uit in de Kerklaan. Die kwam uit op de Vlissingseweg en deze werd gevolgd tot de Nieuw-Zuidbeekseweg. Hier langs volgde men het fietspad om vervolgens linksaf de Lange Neelweg op te gaan. Bij de Sloeweg ging het rechtsaf via het fietspad naar de Bossenburgweg. Even later had men nog een pad langs het water af te leggen en was men weer terug op het vertrekpunt. De tocht was mooi te noemen en dit was ook wel te danken aan het prachtige weer, want ondanks de harde wind, waren de wandelomstandigheden prima.

Op 15 oktober 2006 waren er ongeveer 400 wandelaars aanwezig voor de jaarlijkse West-Brabantse Loopdag in Breda. Mede door het ontbreken van openbaar vervoer was deze tocht iets minder druk bezocht dan vorig jaar. Wel deden er enkele Bredanaars mee aan de Kempische tochten. Zij waren al vroeg in Essen om met de laatste tocht mee te doen, deze wandelaars waren echter voor 09.00 uur terug in Breda om daar deel te nemen aan de West-Brabantse Loopdag. Erg sportief!!

De wandelaars vertrokken al voor 09.00 uur vanuit de kantine van atletiekvereniging “Sprint”. Over het bruggetje en na verlaten van de parkeerplaats ging het rechtsaf via de Dr. Schaepmanlaan naar het Zaartbos, waar nu vier zwarte loslopende runderen te zien waren. Na het Zaartbos ging het via de Montenslaan en de Burg. De Manlaan weer het Mastbos in. Via het “berkenpad” kwam men weer op de Galderseweg en voor Kasteel Bouvigne sloeg men linksaf en ging men vervolgens via het onverharde wandelpad langs de boerderij van Staatsbosbeheer weer terug naar de Galderseweg om even later het Mastbos weet in te gaan. Via diverse paden ging het nu naar de Heistraat, waar de rust was in café “Dennenlucht”. Na de rust ging het via de Marellenweg weer terug het bos om later langs de gracht van de kogelvanger weer uit te komen op de Galderseweg. Via de Reeptiend en het Schuitpad wandelde men nu naar de stuw in de Mark om, na de brug over te zijn gegaan, weer uit te komen op de Galderseweg, die nu richting Galder werd gevolgd. Bij lantaarnpaal no.67 ging het rechtsaf weer het bos in. Via diverse paden wandelde men nu langs het nieuw aan te leggen Turfven naar de Huisdreef. Na het passeren van restaurant De Boswachter sloeg men linksaf en ging nu naar de kruising van de Overaseweg met de Dr. Schaepmanlaan en de Burg. de Manlaan. Hier ging het rechtsaf en daarna weer linksaf het parkeerterrein op en kwamen de wandelaars weer terug bij het startpunt. Velen spraken hun bewondering uit voor de mooie route.

Jef Maanders